الف- تعريف توحيد: توحید مصدر«وحّد الشيءيوحّده»تنها کردن، و یکتا قراردادن و نفىکردن تعدد از چیزى. وَحَّدالله توحیداً: یعنى خدا را یکتا دانست و به یگانگى خداوند متعال معتقد شد. پرستش خداى یگانه، و اعتقاد به وحدانیت خداى متعال را توحید گفته مىشود.