آداب و اسباب اجابت دعا:
۱- داشتن اخلاص قلبی.
۲- افتتاح و ختم دعاء توسط حمد و ثنای پروردگار و درود بر محمد ج.
۳- جزم و جدیت در دعا و یقین‌داشتن بر اجابت آن.
۴- الحاح و اصرار در دعا و ترک عجلت.
۵- دعا با حضور قلب.
۶- دعا در حالت‌های سختی و آسانی.
۷- پرهیز نمودن از دعای بد در حق خود، مال و اولاد و سایر خویشاوندان.
۸- دعا نمودن با صدای نرم و آهسته.
۹- اعتراف نمودن بر گناه و تقصیر و طلب مغفرت و آمرزش از آنها، و همچنان بخاطر آوردن نعمت‌های الهی، و ادا‌نمودن شکر آنها.
۱۰- پرهیز نمودن از تکلف و بکار بردن سجع و قافیه در دعا.
۱۱- خشوع و تضرع آمیخته با بیم و امید.
۱۲- برگردانیدن حق مردم به صاحبانش و توبه نمودن از گناهان.
۱۳- تکرار دعا تا سه بار.
۱۴- روی‌گردانیدن بطرف قبله در هنگام دعا.
۱۵- بالا نمودن دست‌ها در هنگام دعا.
۱۶- داشتن وضوء در صورت امکان.
۱۷- اگر خواسته باشد در حق کسی دعا کند پس قبل از وی در مورد خودش باید دعا کند.
۱۸- امر به معروف و نهی از منکر.
۱۹- دوری جستن از تمام گناهان.