ب- حکم نماز:
از قرآن، سنت و اجماع امت، فرضیت نماز بر هر مسلمان عاقل و بالغ دانسته میشود، فقط بر زنیکه در دوران حیض یا نفاس بسر میبرد، فرض نیست.
الله تعالی میفرماید: ﴿إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ كَانَتۡ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ كِتَٰبٗا مَّوۡقُوتٗا﴾[النساء: ۱۰۳].
«همانا نماز بر مؤمنان در اوقات معینی فرض شده است».
و در حدیث صحیح از پیامبر ج نقل است: «بُنِيَ الإِسْلاَمُ عَلَى خَمْسٍ: شَهَادَةِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، وَإِقَامِ الصَّلاَةِ، وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ، وَالحَجِّ، وَصَوْمِ رَمَضَانَ» [۶۱]. «اسلام بر پنج اصل بنا گردیده است: گواهیدادن بر اینکه جز خداوند هیچ یکی سزاوار پرستش نیست، و محمد ج پیامبر و فرستادۀ الله است، بر پا داشتن نماز، پرداخت زکات مال، حج خانۀ کعبه و روزهگرفتن ماه رمضان».
[۶۱] متفق علیه.