دلایل حرمت مواد مخدر از قرآن و سنت
الف- از قرآن کریم:
۱- خداوند متعال مى‌فرماید: ﴿وَيُحِلُّ لَهُمُ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡخَبَٰٓئِثَ وَيَضَعُ عَنۡهُمۡ إِصۡرَهُمۡ وَٱلۡأَغۡلَٰلَ ٱلَّتِي كَانَتۡ عَلَيۡهِمۡ﴾[الأعراف: ۱۵۷]. «پیامبر ج ایشان چیزهاى پاک را حلال مى‌گرداند و براى‌شان چیزهاى پلید را حرام مى‌سازد و بار‌هاى سنگین‌شان، و طوقى را که بر گردن‌شان است برمى‌دارد».
منظور از «طیب» هر چیز پاک و مفید در صحت، بدن و دین بوده، و مراد از «خبیث» چیز‌های ناپاک، پلید و آنچه که زیان‌های جسمی و بهداشتی داشته باشد.
پس اگر ما مواد مخدر را زیر این اصل قرار دهیم آیا انسان عاقل و هوشیار چنین خواهد گفت که: این مواد مخدر مفید و پاک و مباح است ؟ گمان نکنم که شخصى چنین بگوید، بلکه همه مردمان عاقل متفق به پلیدى و حرام بودن مواد مخدر هستند چون زیان‌هاى بى‌شماری در آن نهفته است که به همه هویدا و آشکار است.
۲- ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡخَمۡرُ وَٱلۡمَيۡسِرُ وَٱلۡأَنصَابُ وَٱلۡأَزۡلَٰمُ رِجۡسٞ مِّنۡ عَمَلِ ٱلشَّيۡطَٰنِ فَٱجۡتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ٩٠ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَن يُوقِعَ بَيۡنَكُمُ ٱلۡعَدَٰوَةَ وَٱلۡبَغۡضَآءَ فِي ٱلۡخَمۡرِ وَٱلۡمَيۡسِرِ وَيَصُدَّكُمۡ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَعَنِ ٱلصَّلَوٰةِۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّنتَهُونَ٩١﴾[المائدة: ۹۰-۹۱]. «اى مؤمنان! شراب، قمار، سنگ‌هاى نصب‌شده براى پرستش و بخت‌آزمائى به وسیلۀ تیرها پلید است از کردار شیطان بنا بر این از آن دورى کنید تا باشد که رستگار شوید، بى‌گمان شیطان مى‌خواهد تا به وسیله شراب و قمار دشمنى و نفرت را میان شما ایجاد کند، و شما را از ذکر خداوند و از نماز باز دارد، پس آیا شما ازین اعمال ناشایسته اجتناب نمی‌کنید؟!».
آیۀ فوق بیانگر حرمت شراب، و زیان‌هاى گوناگون آن است، و این تحریم بدون شک شامل همه انواع مواد مخدر است، زیرا واژۀ «خمر» از نظر شرعی هر چیز نشه‌آور را- چه جامد و مایع- در بر می‌گیرد به دلیل حدیث: «كُلُّ مُسْكِرٍ حَرَامٌ» [۳۵۵]و حدیث: «كُلُّ مُسْكِرٍ خَمْرٌ، وَكُلُّ مُسْكِرٍ حَرَامٌ». [۳۵۶]«هر چیز نشه‌کننده شراب است، و هر شراب حرام است».
شیخ الاسلام امام ابن تیمیه: مى‌فرماید: «استعمال مقدار کمی چرس نزد اغلب علماء مانند باقى مواد نشه حرام است و فرقى بین اشیاى نشه‌آور از لحاظ اینکه خوردنى یا نوشیدنى جامد و یا مایع باشد وجود ندارد» [۳۵۷].
امام ابن قیم: مى‌فرماید: «هر چیزی‌که نشه‌آور است خواه مایع باشد یا جامد، در حکم شراب داخل است… و لقمۀ نفرین شده «چرس» نظر به احادیث صحیح و مستند پیامبر ج که طعنى در سندش و اجمالى در متنش نیست شراب محسوب می‌گردد» [۳۵۸].
۳- ﴿وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَنفُسَكُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِكُمۡ رَحِيمٗا﴾[النساء: ۲۹]. «خویشتن را مکشید حقا که خداوند به شما مهربان است».
۴- ﴿وَلَا تُلۡقُواْ بِأَيۡدِيكُمۡ إِلَى ٱلتَّهۡلُكَةِ وَأَحۡسِنُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ﴾[البقرة: ۱۹۵]. «خود را بدست خویش به تهلکه نیندازید».
این دو آیت حفظ صحت بدن و عدم افگندن نفس را در هلاکت، بالاى انسان واجب قرار می‌دهد. و از لحاظ طبى ضرر‌هاى ناشى از مواد مخدر منجر به دیوانگى و حتی مرگ شخص معتاد می‌گردد که در بخش اضرار مواد مخدر توضیح گردید.
[۳۵۵] صحیح البخاری (۵/۱۶۱)، صحیح مسلم (۳/۱۵۶۸). [۳۵۶] روایت مسلم ازابن عمر ج۳ ص۱۵۸۷. [۳۵۷] مجموع فتاوی جلد ۳۴ صفحه ۲۵۴. [۳۵۸] زاد المعاد ج۵ ص ۶۶۰.