۸ – حق دوست و رفیق:
سپس قرآنکریم به حقوق کسانیکه با انسان دوستی و رفاقت دارد، تأکید نموده فرمود: «وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ».«با دوست وهمدم خود نیکی کنید».
این تعبیر﴿وَٱلصَّاحِبِ بِٱلۡجَنۢبِ﴾مفهوم عام وشامل دارد هر کسی‌که با انسان نوع نشست و برخاست داشته باشد اعم از این‌که دوست دایمی باشد یا دوست مؤقت مانند رفیق سفر، همکار، مراجع، شاگرد، مشاور و خدمت‌گزار را دربر می‌گیرد.
این در حقیقت یک دستور جامع و کلی است برای حسن معاشرت نسبت به تمام کسانیکه با انسان ارتباط دارند.