قاعدۀ سوم: استفراغ و یا ازالۀ مواد فاسد شده:
اساس قاعده فوق این آیۀ مبارکه است که خداوند متعال در مورد جو از و مباح‌بودن تراشیدن موی سر برای آن حاجی و یا زائر خانه خدا که از ناحیه سر در تکلیف و اذیت باشد، فرموده است:
﴿فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ بِهِۦٓ أَذٗى مِّن رَّأۡسِهِۦ فَفِدۡيَةٞ مِّن صِيَامٍ أَوۡ صَدَقَةٍ أَوۡ نُسُكٖ﴾[البقرة: ۱۹۶].
«اگر کسی از شما بیمار شد یا ناراحتی در سرداشت و محتاج شد تا موی سرش را بتراشد، باید که فدیه بدهد از قبیل روزه یا صدقه و یا گوسفندی».
پس طوری‌که ملاحظه می‌گردد خداوند متعال در این آیت برای انسان مریض و شخصی‌که از ناحیۀ سر و موی‌های خود تکلیف و مشکلی داشته باشد، اجازه می‌دهد تا بخاطر نجات یافتن از مواد مضری‌که سبب پیداشدن خارش و تکلیف شده است، موی سر خود را بتراشد.
***