تعریف توسل:
توسل را علماى لغت عربی چنین تعریف نموده‌اند: هو التقرب إلی الشيئ بشيئ: بعمل، أو كتاب أو قرابة، أو سبب آخر [۱۳۵].
«توسل عبارت است از نزدیک‌شدن به چیزی توسط چیزی، اعم از اینکه آن چیز عمل باشد، نامه باشد، قرابت و خویشاندی باشد، و یا کدام سبب و وسیلۀ دیگری».
و در اصطلاح: «ما يتقرب به إلى الله ﻷ». «آنچه که توسط آن به خداوند تقرب جسته شود».
و برخی علما چنین تعریف نمودند: «اتخاذ وسيلة إلی الله تعالی لإجابة الدعاء وتحقيق الـمطلوب» [۱۳۶]. «توسل عبارت است از وسیله قرار‌دادن چیزی به خداوند و یا متوسل‌شدن به چیزی نزد خداوند بخاطر اجابت و قبول‌شدن دعا و بر‌آورده‌شدن حاجت و مقصود».
[۱۳۵] کتاب العین از خلیل فراهیدی (۷/۲۹۸)، مجاز القرآن از ابو عبیده (۱/۱۶۴)، تهذیب اللغة امام ازهری (۱۳/۶۸)، لسان العرب (۱۱/۷۲۵)، تاج العروس زبیدی (۸/۱۵۴). [۱۳۶] عقیدة اهل السنة والجماعة، ص: ۱۶۶.