خطبه های جمعه

نظر دانشمندان اسلامی در مورد مواد مخدر

از امامان مذاهب و علما‌ در بارۀ مواد مخدر تا قرن ششم هجرى کدام فتوائى روایت نشده است، چون در عصر و زمان آن‌ها این مواد وجود نداشت، ‌بعدها زمانی‌که علما این مواد را شناختند در بارۀ آن به طور مفصل صحبت نموده‌اند.

حالا نظریات و فتاواى بعض از علماى پیشین و معاصر را بطور نمونه ذکر مى‌نمائیم:

* ابن عابدین حنفى: می‌فرماید: «خوردن بنگ و چرس حرام است، زیرا هر آنچیزی‌که به عقل خلل وارد نموده و آن را برهم زند، جایز نیست» [۳۶۵].

* نووى در شرح المهذب نوشته است: «كلّ ما يزيل العقل من غير الأشربة والأدوية كالبنج وهذه الحشيشة... فحكمه حكم الخمر فى التحريم» [۳۶۶]. «آنچه از نوشیدنى‏ها و ادویه که عقل را زایل کند، مانند بنگ و حشیش... حکمش مانند خمر، حرام است».

*- شیخ الإسلام ابن تیمیه: مى‌فرماید: «وَأَمَّا "الْحَشِيشَةُ"الْمَلْعُونَةُ الْمُسْكِرَةُ: فَهِيَ بِمَنْزِلَةِ غَيْرِهَا مِنْ الْمُسْكِرَاتِ وَالْمُسْكِرُ مِنْهَا حَرَامٌ بِاتِّفَاقِ الْعُلَمَاءِ، بَلْ كُلُّ مَا يُزِيلُ الْعَقْلَ فَإِنَّهُ يَحْرُمُ أَكْلُهُ وَلَوْ لَمْ يَكُنْ مُسْكِرًا: كَالْبَنْجِ فَإِنَّ الْمُسْكِرَ يَجِبُ فِيهِ الْحَدُّ وَغَيْرَ الْمُسْكِرِ يَجِبُ فِيهِ التَّعْزِيرُ» [۳۶۷].«اما چرس ملعون نشه‌آور، مانند دیگر اشیاى نشه‌کننده بوده، و به اتفاق علما‌ هر چیز نشه‌آور حرام است، بلکه هر آن چیزی‌که عقل را زایل و بى‌اختیار مى‌نماید خوردن و نوشیدن آن حرام است، اگرچه در ذاتش از نشه‌کننده‌ها هم نباشد مانند بنگ،‌ پس هر نشه‌آور سزاوار فرمان الهی «شلاق» و هر آن چیزی‌که نشه‌آور نیست سبب تعزیر (سرزنش) مى‌شود».

ابن قیم جوزی: چنین نگاشته است: «فيدخل فيه تحريم بيع كل مسكر مائعا كان أو جامدا عصيرا أو مطبوخا فيدخل فيه عصير العنب وخمر الزبيب والتمر والذرة والشعير والعسل والحنطة واللقمة الـملعونة لقمة الفسق والقلب التي تحرك القلب الساكن إلى أخبث الأماكن فإن هذا كله خمر بنص رسول الله ج الصحيح الصريح الذي لا مطعن في سنده ولا إجمال في متنه إذ صح عنه قوله: «كُلُّ مُسْكِرٍ خَمْرٌ»» [۳۶۸].«‌پس در حرام بودن فروش شراب، فروش هر گونه نشه‌آور خواه آشامیدنى باشد یا جامد،‌ شیره چیزى باشد یا پخته شده، داخل است، فلهذا شیرۀ انگور، شراب ساخته‌شده از کشمش، خرما، جو، جوارى، عسل،‌گندم و لقمه لعنت شده (چرس) این لقمه فسق و دگرگون کننده همه داخل این حکم هستند».

* شیخ عبدالمجید سلیم مفتى مصر مى‏گوید: «و كيف تبيح الشريعة الاسلامية شيئاً من هذه الـمخدرات التي يلمس ضررها البليغ بالامة أفرادا و جماعات ماديا وصحيا وأدبيا؟ فتعاطي هذه الـمخدرات على أى وجه من وجوه التعاطي من أكل أو شرب أو شم أو احتقان حرام» [۳۶۹]. «چگونه اسلام مواد مخدر را مباح کند در حالى‌که ضررش به افراد و جامعه مى‏رسد، اعم از آن که ضرر، بهداشتى یا مادى یا تربیتى باشد پس استفاده از آن به هر شکلى (خوردن، آشامیدن و بوئیدن) حرام است».

* علماى بزرگ عربستان سعودی به اتفاق آرا‌ فتوا صادر نمودند که قاچاقبر آن مواد مخدر اعدام گردند، و ترویج دهندگان آن سرزنش شود، تا از شر آن‌ها جلوگیرى صورت گیرد [۳۷۰].

[۳۶۵] حاشیه ابن عابدین ۶/ ۴۵۷. [۳۶۶] المجموع ج۳ ص۹. [۳۶۷] مجموع فتاوی شیخ الاسلام ابن تیمیه ۳۴/۲۰۴. [۳۶۸] زاد المعاد ج۵ ص۶۶۰. [۳۶۹] سید سابق، فقه السنة، ج ۲، ص ۳۸۴. [۳۷۰] مجله البحوث الاسلامیة عدد ۱۲/۸۷ سال۱۴۰۵هـ.