حکمت و فلسفۀ قربانی:
قربانی طوریکه در دین مبین اسلام از اهمیت و جایگاه خاصی برخوردار است همچنان حکمتهای متعددی نیز در آن نهفته است که برخی از حکمتهای آن را طی نکات ذیل بیان میداریم:
۱- تقرب جستن به خداوند، طوریکه الله متعال فرموده است:
﴿فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ٢﴾. «پس تنها براى پروردگارت نماز گزار و تنها بنام او و برای او قربانى کن».
۲- احیای سنت و طریقۀ امام و پیشوای موحدین ابراهیم ÷، زیرا خداوند متعال پیامبرش ابراهیم را امر نمود تا پسرش اسماعیل را ذبح نماید، زمانیکه ابراهیم ÷آمادۀ ذبح پسرش گردید خداوند متعال در عوض وی گوسفندی را برایش هدیه نموده فرمود: ﴿وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ١٠٧﴾[الصافات: ۱۰۷]. «و او را در ازاى قربانى بزرگى باز رهانیدیم».
۳- ایجاد زمینۀ توسعه و گشایش برای اعضای فامیل در روز عید قربان، و پخش روحیۀ ترحم و دلسوزی در مابین فقرا و مساکین.
۴- بجا آوردن شکر و سپاس بر آن حیواناتیکه الله تعالی برای بندگانش مسخر نموده است، طوریکه خداوند متعال تسخیر و رامنمودن حیوانات را برای استفادۀ بندگان موجب شکر قرار داده، فرموده است: ﴿فَكُلُواْ مِنۡهَا وَأَطۡعِمُواْ ٱلۡقَانِعَ وَٱلۡمُعۡتَرَّۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرۡنَٰهَا لَكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ﴾[الحج: ۳۶]. «از آنها بخورید و به تنگدست [سائل] و به بینوا [ى غیر سائل] بخورانید اینگونه آنها را براى شما رام کردیم امید که شکرگزار باشید».