(۳۳) حجاب شرعی
حجاب یک برنامۀ اسلامى است که اسلام با استفاده از این برنامه و دیگر احکام و قوانین عفت میخواهد زن را از ابتذال و خوار‌شدن خصوصیات زنانه‌اش حفظ نماید، همانگونه که این برنامه مرد را از انحراف و اضطراب، و خانواده را از اسباب فروپاشى و جامعه را ازعوامل انحلال و سقوط می‌رهاند.
چون از دیدگاه اسلام برهنگى زنان و اختلاط‌هاى جنسى مآیۀ آلودگى و ناپاکى جامعه میباشد، خداوند حکیم در آیۀ زیر به همین حکمت اشاره نموده می‌فرماید:
﴿قُل لِّلۡمُؤۡمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِمۡ وَيَحۡفَظُواْ فُرُوجَهُمۡۚ ذَٰلِكَ أَزۡكَىٰ لَهُمۡ﴾[النور: ۳۰].
«ای پیامبر! برای مردان مؤمن بگو: چشمان خود را فرو گیرند، و عورت‌های خویش را مصون دارند، این برایشان پاکیزه‌تر است».
حکم حجاب براى زنان یک دستور دینى و شرعى است، البته این حکم به ذات خود مقصود نیست بلکه تدبیریست جهت نجات از یک مرض مهلک و بسیار خطرناک که براى هر فرد بشر سم قاتلى به شمار می‌رود، و اثرات سوء آن منجر به تباهى و هلاک اقوام و ملل مى‌گردد.
این علت مهلک را قرآن کریم به فحشا تعبیر نموده که در اصطلاح به بى‌حیائى، بی‌غیرتى، برهنگى و بى‌عفتى معروف است که بدون شک این باعث هلاکت و نابودى افراد و ملت‌ها می‌گردد.
آمار و ارقام واقعیت‌هاى ملموسى‌که در تحقیقات و گزارش‌هاى بدست آمده از کشور‌هاى به اصطلاح پیشرفته نشان می‌دهد که برداشتن مرز‌هاى بین زن و مرد و آزادى جنسى پیامد‌هاى زشتى مانند افزایش بیماری‌هاى وحشتناک چون: ایدز، انتشار فرزندان نامشروع، افزایش طلاق و فروپاشى خانواده‌ها، ابتذال زن و سقوط شخصیت او و... را در پى داشته است.
اسلام در پرتو رسالت خود خواسته است که جامعۀ بشرى از این بى‌بند و بارى و لجام گسیختگى جنسى‌که جوامع ابتدائى و جوامع صنعتى امروز، در آن غوطه‌ور بوده و هستند، سالم و مصون بماند، و از طریق قواعد و ضوابط و اساس تشریعى و قانون‌گزارى مربوط به حل و معالجۀ مشکلات جنسى، این امور را به صورت اصولى حل نماید.
اسلام نیامده است که از یک طرف زنا را حرام قرار دهد، و مرتکبان آن را به مجازات رجم یا حد تهدید نماید، و از طرف دیگر زنان را آزاد بگذارد، تا خود را برهنه سازند، زینت، جمال و اندام‌هاى فریبنده و فتنه‌انگیز خود را به نمایش بگذارند، و در خیابان‌ها، کوچه‌ها، شرکت‌ها، مراکز تعلیمى و تحصیلى بدون قید و شرط با مردان آمیخته و مختلط شوند.
بلکه اسلام خواسته است که این مشکل جنسى را از ریشه حل نماید، و تمام راه‌هاى که منجربه آن می‌گردد، مسدود نماید، زیرا جلو عوامل و اسباب گرفته نشود، به مجرد پیش آمدن فرصت و شرایط مناسب این مشکل از نوع عودت می‌کند، مانند میکروب‌هاى بیمارى زا که بیمار با خورن دارو‌هاى مسکن معالجه نمی‌شود تا زمانیکه میکروب‌هاى بیمار تشخیص و خنثی نگردد.
تحریم اختلاط زنان با مردان، و دستور لزوم حجاب بر زنان در برابر بیگانگان، و همچنان حرمت چشم‌چرانى از عمده‌ترین راه حل این مشکل جنسى محسوب میباشد.
بنابر تأکیدات قرآن و حدیث بر اهمیت این برنامۀ اسلامی، و نقش آن در جلوگیری از مفاسد اخلاقی و نجات جامعه از افزایش بیماری‌هاى وحشتناک خواستم که این موضوع را در یک تحقیق ویژه علمی در روشنی آیات و روایات صحیح – صرف نظر از نظریات افراد و اشخاص- مورد بحث قرار دهم، تا حقیقت و جوانب موضوع برای پژوهشگران حق بین روشن گردیده و مشعل راه آن‌ها بوده باشد.