ج- میانه روى اسلام در اخلاق:
اسلام میانه‌رو و معتدل است میان آرمانگریان و ایده آلیست‌هاى افراطى که انسان را فرشته یا فرشته آسا مى پندارند، و برهمین اساس ارزش‌ها و روش‌هاى فراتر از توان وى، برایش طرح ریزى می‌کنند. و میان واقع گرایان افراطى که او را حیوان یا شبیه حیوان قلمداد مى‌کنند، و به همین اساس رفتارى فروتر از شخصیت و ارزش وى، برایش روا مى‌دارند.
نظر اسلام برخلاف این دو گروه نظرى است میانه و معتدل که انسان از نظر اسلام موجودی است داراى عقل و شهوت که راه خیر و راه شر براى وى روشن و معلوم شده است.
هر گاه غرایز و حاجات خود را مطابق رهنمود‌های شرع اشباع نمود، خیر وخوبی را کسب نموده، و در غیر آن به راه شر قدم گذاشته است.
و از نظر ساختارى و فطرت برایش هر دو راه مهیا شده است، هم می‌توان راه شکر و سعادت را در پیش گیرد و هم راه کفر و شقاوت، در وى به اندازهء استعداد پارسایى، استعداد نا پارسایى هم وجود دارد. مأموریت و وظیفهء او کنترول نفس و پرورش آن است تا اینکه تزکیه و پاک و پاکیزه گردد.