* گفتن آمین بعد از قرائت سوره فاتحه
از جمیل روایت است که گفت: «در مورد اینکه مردم در نماز جماعت بعد از قرائت سوره فاتحه آمین میگویند، از ابوعبدالله ÷ سوال کردم و او گفت: امری بسیار نیکوست و اگر آن را گفتی به صورت آهسته بگو»[٩٦].
طوسی میگوید: «آن را بر نوعی از تقیه حمل میکنیم، زیرا طائفه برحق- شیعه- بر ترک عمل به آن اجماع دارند»[٩٧].
محمد هادی، معرفت این روایت را صحیح دانسته است، و در کتاب خود در مورد آن میگوید: «وردت الرخصة فيها - أي: قول آمين- في صحيحة جميل»[٩٨] «در صحیحه جمیل در مورد گفتن آن رخصت وارد شده است».
[٩٦]- الاستبصار ١/٣١٨، منتهى المطلب ١/٢٨١، ذکرى الشیعة ٣/٣٤٧، الحدائق الناضرة ٨/١٩٧، مستند الشیعة ٥/١٩٠، جواهر الکلام ١٠/٨، تهذیب الأحکام ٢/٧٥، وسائل الشیعة ٦/٦٨، جامع أحادیث الشیعة ٥/١١٣.
[٩٧]- الاستبصار ١/٣١٨.
[٩٨]- التفسیر الأثری الجامع ١/٤٠٠.