٤- عدم انطباق مصطلحات حدیث بر مصطلحات شیعه:
در مصطلح الحدیث اهل سنت آمده است که یکی از شرائط قبول روایت راوی، این است که فرد ثقه باشد و در تفسیر ثقه بودن گفتهاند: عادل و ضابط باشد، اما این اصطلاح در قاموسهای رجالی اثنیعشری یافت نمیشود. اگر آنان ادعا نمایند که منظور آنان از ثقه، به مانند اهل سنت، فرد عادل و ضابط است، این ادعایشان مردود است، زیرا آنان منبعی قدیمی ندارند که این اصطلاح را شرح داده باشد.
* عاملی بیان داشته که شناخت عدالت راویان که یکی از شرایط تصحیح حدیث است غیر ممکن میباشد، زیرا قدما در مصنفات خود به این امر عنایت نکردهاند. وی میگوید: «معرفت عادلترها در زمان ما غالباً متعذر است، زیرا علمای رجال جز در موارد نادر مراتب عدالت را ضبط نکردهاند، و این موارد نادر علاوه بر اینکه نادر هستند، قطعاً با توجه به اصطلاح جدید فهمیده نمیشوند، پس اگر ادعا و تظاهر نباشد، مصداق این ادعای معترض کجاست؟»[٤٣١]
پس بنا بر روش شیعه اثنیعشری، این مصطلح غریبی است و کتب آنان به صورت کافی مطالبی ندارند که بتوان به سادگی آن را بر روایات و راویان شیعه بکار گرفت.
[٤٣١]- وسائل الشیعة ٣٠/٢٧٨.