گفتگوهای عقلانی با شیعیان اثنی عشری منابع شیعه در میزان نقد علمی

٢- این مصطلح مأخوذ از اهل سنت است

* حر عاملی بیان داشته که اصطلاح جدید تقسیم حدیث در نزد شیعه به صحیح و غیر صحیح و آنچه که ابن مطهر وضع کرده است، تلاشی به تقلید از اهل سنت است و می‌‌گوید: «اصطلاح جدید موافق اعتقاد اهل سنت و اصطلاح آنان است و بلکه می‌‌توان گفت مأخوذ از کتاب‌های آنان میباشد، چنان که اگر جستجو شود این موضوع روشن میشود»[٤٢٦].

* عاملی از نویسنده المنتقی نقل کرده که می‌‌گوید: «بیشتر انواع حدیث مذکور در درایةالحدیث که در میان متأخرین رایج است، از اهل سنت کسب شده است، و بعد از اینکه معانی این اصطلاحات در احادیث اهل سنت واقعیت یافت نزد ما نیز متداول گشته است، اما بیشتر آن‌ها در احادیث ما موجودیت ندارند و اگر تأمل و دقت کنید تقسیم مذکور را از این نوع می‌بینید»[٤٢٧].

* حائری می‌‌گوید: «از جمله امور معلومی که کسی در آن‌ها شک ندارد، این است که قبل از شهید ثانی کسی از علمای ما در درایة الحدیث تصنیف نکرده است و از جمله علوم اهل سنت میباشد...»[٤٢٨].

پس این علمای شیعه تأکید دارند که مصطلح الحدیث که هدف از آن شناخت حدیث صحیح از حدیث ضعیف است قدمای شیعه از آن اطلاع نداشته‌‌اند، مگر در زمان حلی یا شیخ او، یعنی در قرن هفتم هجری.

[٤٢٦]- وسائل الشیعة ٣٠/٢٥٩.

[٤٢٧]- وسائل الشیعة ٣٠/٢٦٣.

[٤٢٨]- مقتبس الأثر ٩ ٣/٧٣