* آزاردادن حسین در دوران بزرگسالی:
محسن امین می‌‌گوید: «بیست هزار نفر از مردم عراق با حسین ÷ بیعت کردند، اما همگی به او خیانت کردند و بر او شوریدند حال آنکه بیعت با حسین را در ذمه داشتند و حسین را کشتند»[٢٢٣].
از جعفر صادق روایت شده که گفت: «بعد از قتل حسین مردم همه مرتد شدند، غیر از سه نفر: ابوخالد کابلی، یحیی بن أم طویل و جبیر بن مطعم!».
یونس بن حمزه نیز چنین روایتی را ذکر کرده و جابر بن عبدالله انصاری را به این سه نفر اضافه کرده است[٢٢٤].
در مورد شکایت حسین س از آنان، روایات زیادی از حسین نقل شده که شکایت و گله حسین از پیروانش و مذمت و نکوهش وی در مورد آنان را آشکار می‌کند، از جمله:
از وی روایت شده که گفت: «لکن شما به مانند پرندگان مهاجم برای بیعت به سوی ما شتافتید و مانند پروانه‌‌ها گرد آن بیعت حلقه زدید، اما بعداً آن را نقض کردید. طاغوت‌های این امت و باقی مانده احزاب و طرد کنندگان قرآن، احمق و نابود و دور شوند! و لعنت خدا بر ظالمان باد»[٢٢٥].
از حسین بن علی روایت شده که علیه شیعیان خود دعا کرد و گفت: «اللهم إن متّعتهم إلى حين ففرقهم فرقاً، واجعلهم طرائق قدداً، ولا ترض الولاة عنهم أبداً، إنَّهم دَعَوْنا لينصرونا ثم عَدَْوا علينا فقتلونا»[٢٢٦].
«پروردگارا، اگر تا زمانی آنان را بهره‌مند ساختی، بعد آنان را فرقه‌ها گردان و سخت پراکنده نما و والیان را هرگز از آنان راضی نگردان، زیرا آنان ما را دعوت کردند تا به ما کمک کنند، اما بعد خود بر ما هجوم آوردند و ما را کشتند».
[٢٢٣]- أعیان الشیعة ١/٢٦، و نک: شرح نهج البلاغة ١١/٤٣، الدرجات الرفیعة فی طبقات الشیعة ص:٥.
[٢٢٤]- اختیار معرفة الرجال ١/٣٣٨، شرح أصول الکافی، مازندرانی ١٠/٥٠، جامع الرواة، أردبیلی ١/١٤٧، معجم رجال الحدیث، خوئی ٢١/٣٧، الذریعة ١/٣٥٤.
[٢٢٥]- الاحتجاج ٢/٢٤، کشف الغمة ٢/٢٢٩، مناقب آل أبی طالب ٣/٢٥٨، الانتصار ٩/٢٣٥.
[٢٢٦]- الإرشاد، مفید ص: ٢٤١، إعلام الورى، طبرسی ص:٩٤٩.