گفتگوهای عقلانی با شیعیان اثنی عشری منابع شیعه در میزان نقد علمی

* قنوت در نماز

از عبدالله بن عمرو، روایت است که گفت: در مورد قنوت از ابوعبدالله ÷ سوال کردم و او گفت: «قبل الركوع أو بعده؟ فقال: لا قبله ولا بعده»[١٠٠] «منظور تو خواندن قنوت قبل از رکوع است یا بعد از رکوع؟ ایشان گفتند: خواندن آن قبل از رکوع و بعد از آن صحیح نیست».

از یونس بن یعقوب روایت است که گفت: از ابوعبدالله ÷ سوال کردم که در کدام نماز قنوت بخوانم؟ و او در جواب گفت: فقط در نماز صبح قنوت بخوان.

از ابوجعفر روایت است که گفت: «القنوت قبل الركوع وإن شئت فبعده»[١٠١] «خواندن قنوت باید قبل از رکوع باشد و اگر خواستی بعد از آن بخوان».

طوسی می‌گوید: «قول ابوجعفر که گفت: «وإن شئت فبعده»باید آن را حمل بر حالتی کنیم که فرد قنوت را در جای خود نخوانده و قصد قضای آن را دارد و یا اینکه باید حمل بر تقیه شود، زیرا برخی از عامه (اهل سنت) قائل به آن می‌باشند»[١٠٢].

[١٠٠]- المعتبر ٢/٢٣٩، مختلف الشیعة ٢/١٧٣، منتهى المطلب ١/٢٩٨، الحبل المتین ص:٢٣٦، الحدائق الناضرة ٨/٣٥٥، مستند الشیعة ٥/٣٧٧، الاستبصار ١/٣٣٩، تهذیب الأحکام ٢/٩١، الوسائل ٦/٢٦٩، جامع أحادیث الشیعة ٥/٣٠٦.

[١٠١]- المعتبر ٢/٢٤٥، منتهى المطلب ١/٣٠٠، روض الجنان ص:٢٨٣، الحبل المتین ص:٢٣٥، ذخیرة المعاد ١/٢٩٣، الحدائق الناضرة ٨/٣٦٣، الاستبصار ١/٢٤١، تهذیب الأحکام ٢/٩٢، الوسائل ٦/٢٦٧، البحار ٨٢/١٩٧، جامع أحادیث الشیعة ٥/٣٠٦.

[١٠٢]- الاستبصار ١/٢٤١.