٤- علی بن حسین، زین العابدین رحمه الله
وی کاری را که پیروانش با پدرش حسین کردند و اینکه چگونه به وی خیانت نمودند و با او بیعت کردند و سپس پیمان خود را شکستند و حسین را به قتل رساندند، به آنان یادآوری می‌کند، و این سوال را می‌پرسد: «آنان برای ما گریه می‌کنند، اما چه کسی غیر از آنان ما را به قتل رساندند»؟!
آری، آنانی که بیعت کردند پیمان خود را شکستند و حسین را برای قتل تسلیم کردند و چنان که محسن امین ذکر کرده و قبلاً ذکر شد تعدادشان نزدیک بیست هزار نفر بود. البته در برخی دیگر از منابع تاریخی تعداد آنان چهل هزار نفر بیان شده است. وی سپس اشاره می‌کند که آنان به مانند یهودیان و مسیحیان که دچار غلو شدند، در مورد ائمه دچار غلو می‌شوند.
علی بن حسین اعلان داشته که روش شیعه در عشق و علاقه به اهل بیت، تبدیل به عار و ننگ برای آن‌ها شده است، و می‌گوید: «آنان همین طور به این کار ادامه دادند تا اینکه به عار و ننگ برای ما تبدیل شد». وی تأکید می‌کند که غلو آنان سبب شد که ائمه مبغوض برخی از مردم شوند، زیرا مردم چنین اعتقاد داشتند که آنچه به آنان منسوب شده است، به صورت صحیح از آنان نقل شده است!
به درستی که این شکایت و اظهار ناراحتی از پیروان، آنان را در مظان اتهام قرار میدهد، و این افراد بعد از این دیگر در مورد اخبار و روایات مورد اعتماد نمیباشند.