٣- حسین بن علی رضی الله عنهما
حسین را باروایاتی که در مورد جنینی و ولادت وی جعل کردند، مورد آزار قرار دادند. آنان حدیثی را جعل کردند و به جبرئیل منتسب کردند که وی به رسول خدا خبر داده که فاطمه بچه‌‌ای به دنیا خواهد آورد که امتش وی را به قتل می‌رسانند. به همین دلیل فاطمه از باردار شدن به وی کراهت داشت.
برای ما بسیار جای شگفتی است! اینکه جبرئیل ÷ خبری را به فاطمه ل داده که برای وی ناخوشایند است چه مصلحتی برای فاطمه داشته است؟! همچنین اگر فرض شود که جبرئیل این خبر را به فاطمه داده است، آیا ممکن است که فاطمه از تقدیر خداوند ناراضی بوده باشد؟! آیا این طعن به فاطمه ل نیست که وی در حالی که از خانواده نبوت بوده است از تقدیر خداوند أ ناراضی بوده است؟! همچنین حسین س در این ماجرایی که برایش روی خواهد داد چه گناهی داشته است که فاطمه از باردار شدن به وی کراهت داشته و به او شیر نمی‌دهد؟! نیز چرا دنبال دایه‌‌ای نگشتند تا به جای انگشت رسول‌‌خدا ص به حسین شیر بدهد؟! آیا دیگر زنان نیز به خاطر کراهت فاطمه از حسین، از شیر دادن به او کراهت داشته‌‌اند؟! همچنین چرا حسین نیاز به شیر دادن داشته است، اما مهدی مورد ادعای شیعیان در طول چند روز به دنیا آمده و بزرگ می‌شود و نیازی به شیر خوردن ندارد؟! چرا حسین نیز مانند او نیست، حال آنکه اصل وجود مهدی می‌باشد؟! به درستی که این روایات، حسین و فاطمه و جعفر صادق را آزرده خاطر ساخت. این نص در کتاب کافی وجود دارد که شیعیان آن را صحیح‌ترین کتاب خود می‌دانند!
البته آزار آنان محدود به این روایت نشد، بلکه حسین را به عراق دعوت کردند تا او را یاری کنند، وقتی که حسین به عراق رسید نه تنها او را یاری نکردند بلکه در قتل او نیز شرکت کردند و حسین به این خاطر از آنان زبان به شکایت گشود و از جمله گفت: «آنان ما را دعوت کردند تا ما را یاری کنند، اما خود بر ما تاختند و ما را کشتند». سپس حسین علیه آنان دعا کرد که متفرق شوند و دچار اختلاف باشند و والیان هرگز از آنان راضی نشوند. محسن عاملی این نکته را مورد تأکید قرار داده که آنان به حسین خیانت کردند و بعد از اینکه با وی بیعت نمودند او را به قتل رساندند.
نکته پایانی اینکه جعفر صادق تصریح نموده که همه یاران حسین بعد از شهادت وی مرتد گشتند، جز سه نفر. این‌ها هستند اصحاب حسین! پس آیا می‌توان به روایات وارده از طریق این افراد اعتماد داشت؟!