٥- محمد باقر رحمه الله
وی بیان کرده که تعداد شیعیان به قدری کم است که اگر همه برای خوردن یک گوسفند جمع شوند نمی‌توانند آن را بخورند. این سخن بدان معناست که تعداد آنان بیشتر از ده نفر نبوده است.
سپس یکی از شیعیان بیان میکند که در میان شیعیان افرادی هستند که امور زشت و فحشا مرتکب می‌شوند. این سخن دلالت دارد که این صفت بارز در میان شیعیان بوده است، و نه اینکه فقط برخی از افراد مرتکب این کارها می‌شده‌‌اند! پس تا چه اندازه می‌‌توان به این افراد اعتماد داشت؟!
جعفر صادق تأکید میکند که تعداد افرادی که برای پدرش اخلاص داشته‌‌اند بیشتر از چهار نفر نمیباشند که عبارتند از: برید عجلی، زراره، ابوبصیر و محمد بن مسلم.
همچنین پدر جعفر، این چهار نفر را هم مجروح کرده است- اصطلاحی در علوم حدیث است، یعنی عادل ندانسته و مورد اتهاماتی قرار داده است- که این مطلب در بحث تکذیب راویان حدیث توسط ائمه ذکر خواهد شد. بنابراین، نمیتوان روایات وارده از محمد بن علی باقر را با وجود این وضعیتی که اصحاب وی داشته‌‌اند، قبول کرد.