گفتگوهای عقلانی با شیعیان اثنی عشری منابع شیعه در میزان نقد علمی

٨- ادعای اینکه ائمه به مخالفت با اهل سنت فرمان داده‌‌اند:

در کتب شیعه روایاتی وارد شده که شیعیان را از موافقت با اهل سنت در امور خلافی، نهی می‌کند. حرعاملی با استدلال به این امر معتقد است که موافقت با اهل سنت در امور خاص آنان و از جمله در مصطلح الحدیث جایز نیست. عاملی از فرقه اخباریانی است که همه روایات منسوب به ائمه را تصدیق می‌‌کنند. اما این روش وی دلالت این روایات را عکس می‌کند، زیرا مذهب در اصل فقط بر مبنای مخالفت با اهل سنت بنا شده است که با اصول عقائد شروع می‌‌شود و با فروع به پایان می‌‌رسد.

پس در هر مسأله‌‌ای که شیعیان در مورد آن با هم اختلاف داشته باشند، صواب در آن قولی خواهد بود که مخالف اهل سنت است.

در روش تصحیح احادیث، میان شیعه و سنی اختلاف وجود دارد... بنابراین قول راجح آن است که مخالف اهل سنت باشد.

* عاملی می‌‌گوید: «دوازد‌‌هم: طریقه متقدمین مخالف طریق عامه (اهل سنت) است، و اصطلاح جدید موافق اعتقاد و اصطلاح اهل سنت است، و بلکه اگر جستجو و تتبع شود روشن می‌‌شود که از کتب آنان اخذ شده است. نیز این از کلام شیخ حسن و دیگران فهمیده می‌‌شود. ائمه‡ به ما فرمان داده‌‌اند که از طریقه عامه (اهل سنت) اجتناب کنیم. برخی از دلائل در مورد داوری در مورد احادیث ترجیح دو حدیث مختلف و غیر آن، قبلاً بیان شد»[٤٣٧].

این مختصری بود در مورد مسیر مصطلح الحدیث در نزد اثنی عشریه. به اذن الهی در مطلب آتی نگاهی به این موضوع خواهیم داشت.

[٤٣٧]- وسائل الشیعة ٣٠/٢٥٩.