اقرار اهل بیت به فضائل صدیق و فاروق و ذی‌النورین ش>
اکنون به سراغ دیدگاه متقابل میان حضرت علی و شیخین شمی‌رویم بدون اینکه به بقیه اصحاب شاشاره‌‌ای بکنیم، به دلایلی که همگان با آنها آشنایی دارند.
از جمله: اینکه دشمنی و عداوت شیعه بیشتر متوجه حضرت ابوبکر و حضرت عمر باست، سپس بر این قیاس کن اعتقاد آنها در رابطه با کسانی که از اینها پایین‌تر هستند!.
می‌گوییم: این مسأله، حتی دقیق‌ترین و ریزترین مسائل را هم از قلم نیانداخته است، و این به خوبی نشان می‌دهد که میان آنها روابطی محکم، گرم و صمیمی برقرار بوده و آنها را به هم پیوند می‌داده است و این موضوع از کسی که منصف باشد و از خواست‌های از پیش تعیین شده تهی باشد، پوشیده و نهان نیست.
از جملهاین‌که: حضرت علی ساز دستش درنرفته که یکی از پسرانش را ابوبکر[۱۷۲۸] ، دیگری را عمر[۱۷۲۹] و سومی را عثمان نام نهد.
گفتنی است که این سه فرزند - همانگونه که پوشیده نیست - در دوران خلفای راشدین متولد شدند. گویی حضرت علی سبه خوبی می‌دانست که شیعه‌نماهایش دربارۀ آن خلیفه‌ها چه خواهند گفت. از همین روی خواست که مشت محکمی به دهان آنها بزند و از آنها رازگشایی نماید. بدینسان روش پسرش حسن هم اینگونه بود. چه یکی از پسرانش را ابوبکر[۱۷۳۰] و دیگری را و بلکه آن دوتای آخر را عمر نام نهاد[۱۷۳۱] .
همانا بعد از اندی به موشکافی انتخاب نام عمر به طور مکرر برای فرزندانش می‌پردازیم و از علل آن بحث خواهم نمود.
حسینسهم در این رابطه با آنها به مخالفت برنخاست، وی یکی از پسرانش[۱۷۳۲] را ابوبکر[۱۷۳۳] و دیگری را عمر نام نهاد[۱۷۳۴] .
شأن پسرش زین‌العابدین /نیز چنین بوده است، چه یکی از فرزندانش را با نام خلیفۀ دوم عمر را نام نهاده است[۱۷۳۵] و دیگری را با نام عثمان[۱۷۳۶] ، که او دوست داشته به ابوبکر صدا زده شود[۱۷۳۷] .
اینچنین است حال بقیه اهل بیت، مثلاً این کاظم است که یکی از فرزندانش را ابوبکر[۱۷۳۸] و دیگری را عمر[۱۷۳۹] نام می‌نهد و پسرش رضا به ابوبکر خوانده می‌شد[۱۷۴۰] .
و چه بسا جمع‌آوری این نام‌ها این نکته را تأکید کند که عشق و مهرورزی آل بیت به آنها، به فرزندان و نوه‌هایشان هم کشیده شده و امتداد یافته است:
ابوبکر بن عبدالله‌بن جعفر بن ابیطالب[۱۷۴۱] .
عمربن حسین بن زیدبن علی‌بن ابیطالب[۱۷۴۲] .
عمربن علی‌بن حسین بن علی‌بن عمر بن علی[۱۷۴۳] .
عمربن محمدبن عمربن علی‌بن ابیطالب[۱۷۴۴] .
عمربن حسین بن علی‌بن حسن[۱۷۴۵] .
عمربن حسین بن علی‌بن عمر بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب[۱۷۴۶] .
عمربن حسن‌بن عمربن علی‌بن حسین بن علی‌بن ابیطالب[۱۷۴۷] .
شکی در این نیست که نام حامل پیام و دلالتی روانی با خود دارد که روشن و واضح است، حال کسی که مدعی شیعۀ حضرت علی و اهل بیتش است، از خودش سؤال کند که آیا می‌تواند یکی از پسرانش را به نام کسی کند که حق حضرت علی را غصب کرده! روایت زیر بر اهمیت این عامل نامگذاری دلالت می‌کند:
شیعیان روایت کرده‌اند که معاویه مروان‌بن حکم را بر مدینه گمارد و به او دستور داد که برای جوانان قریش حقوقی تعیین کند. او هم برای آنها حقوقی تعیین کرد. علی‌بن حسین گوید: نزد او آمدم، گفت: اسمت چیست؟ گفتم: علی‌بن حسین گفت: نام برادرت چیست؟ گفتم: علی. گفت: علی و علی؟ پدرت خواسته نام علی را برای همه فرزندانش برگزیند؟ پس وقتی حقوق مرا داد، به سوی پدرم بازگشتم و جریان را برایش تعریف کردم. آنگاه گفت: اگر صد فرزند داشته باشم، دوست دارم که نام آنها را فقط و فقط علی بگذارم[۱۷۴۸] .
و در روایتی: یزید به او گفت: در شگفتم از اینکه پدرت (نام پسرانش) را علی و علی گذاشته است؟ گفت: پدرم، پدرش را دوست داشته، از همین روی، چندین بار نام فرزندانش را به نام او کرده است[۱۷۴۹] .
پس در این دقت کنید که او چون پدرش را دوست داشته، بارها نام فرزندانش را به نام او کرده است، و به همین ترتیب، همۀ کسانی که قبل از او نام (پسرانشان) را ابوبکر و عمر کرده‌اند، عاشقان و دوستداران حضرت ابوبکر سو حضرت عمر سهستند، و به همین خاطر است که با نام آنها نامگذاری کرده است رضی‌الله‌عنهم اجمعین.
[۱۷۲۸] الإرشاد: (۱۶۷)، الـمناقب: (۴/۱۰۷-۱۱۲)، مقاتل الطالبین: (۹۱)، أمالی الصدوق: (۱۳۱)، إعلام الوری: (۲۰۳-۲۵۰)، البحار: (۴۲/۷۴-۹۰-۹۲)، (۴۵/۳۶-۶۳)، (۴۴/۳۱۳)، الاختصاص: (۸۲)، معجم الخوئی: (۲۱/۶۶)، أنوار النعمانیة: (۳/۲۶۳). [۱۷۲۹] الإرشاد: (۱۶۷)، الـمناقب: (۴/۱۱۲)، مقاتل الطالبین: (۸۹)، معانی الأخبار: (۳۵۶)، الکافی: (۱/۲۸۶-۳۰۹-۴۱۱-۴۴۲)، إعلام الوری: (۲۰۳)، البحار: (۱/۱۷۲)، (۱۵/۲۳)، (۱۶/۲۹۱)، (۱۹/۷۵)، (۲۴/۲۱۳)، (۲۵/۲۱۴-۲۵۳)، (۲۶/۲۶۲)، (۲۷/۲۹۷-۳۰۵)، (۳۶/۳۸۸)، (۳۷/۱۰۲)، (۳۸/۳۳۲)، (۴۲/۷۴-۷۵-۸۹-۹۰-۹۱-۹۲-۹۳)، (۴۳/۱۵۹)، (۴۵/۳۸-۶۲)، (۴۶/۱۸۱)، (۴۸/۱۶)، (۶۰/۲۰۰)، (۶۱/۱۵۸)، إثبات الهداة: (۳/۱۵۶)، علل الشرائع: (۱۸۳)، البصائر: (۵۰/۲۸۶)، أمالی الطوسی: (۳۶۷-۵۴/۴۲۶-۴۷۵-۵۰۷-۵۵۶)، الاختصاص: (۱۲۸)، کمال‌الدین: (۳۲۸)، نور الثقلین: (۱/۶۵-۷۶)، امامت و تبصره: (۱۷۱)، غیبة الطوسی: (۱۸۷)، غیبة النعمانی: (۱۰۲)، معجم الخوئی: (۱۳/۴۵). [۱۷۳۰] الإرشاد: (۱۶۷)، الـمناقب: (۲/۱۰۹)، (۴/۱۱۲)، مقاتل الطالبین: (۸۹)، إعلام الوری: (۲۰۳-۲۴۳-۲۵۰)، البحار: (۴۲/۷۴-۸۹-۹۱)، (۴۳/۲۹۱)، (۴۴/۳۱۳-۳۹۱)، (۴۵/۳۷-۶۳-۶۷)، انوار النعمانیه (۳/۲۶۳)، و ن. ک. به أمالی الصدوق: (۱۳۱)، معجم الخوئی: (۱۱/۱۱۶). [۱۷۳۱] مقاتل الطالبین: (۹۲)، المناقب: (۴/۱۱۲)، إعلام الوری: (۲۱۲-۲۴۳)، البحار: (۴۴/۱۶۳-۱۶۸-۱۶۹)، (۴۵/۳۶-۶۳-۶۷)، معجم الخوئی: (۲۱/۶۶)، الإرشاد: (۲۴۰)، أنوار النعمانیة: (۳/۲۶۳). [۱۷۳۲] المناقب: (۴/۱۱۲)، البحار: (۴۴/۱۶۸)، (۴۵/۶۳)، معجم الخوئی: (۱۳/۲۵)، إعلام الوری: (۲۱۲)، دلائل الإمامة: (۶۳)، (۱۷۴۴). [۱۷۳۳] التنبیه و الإغراق: (۲۶۳). [۱۷۳۴] الـمناقب: (۴/۱۱۳)، البحار: (۴۵/۶۳)، معجم الخوئی: (۱۳/۲۵). [۱۷۳۵] الـمناقب: (۴/۱۷۶)، الإرشاد: (۲۷۷/۲۷۸)، کفایة الأثر: (۲۶۹)، الکافی: (۱/۳۵۸-۳۶۱)، إعلام الوری: (۲۵۷-۲۵۸)، معجم الخوئی: (۱۳/۴۷)، البحار: (۱۰/۲۴۹-۲۵۰)، (۳۶/۳۸۸)، (۴۰/۶۸)، (۴۳/۲۴۳)، (۴۴/۱۵۱)، (۴۶/۱۲۲-۱۵۵-۱۵۶-۱۵۷-۱۶۶-۱۶۷-۲۳۰). (۴۷/۲۷۹ ۲۸۳)، أمالی الطوسی: (۲)، کفایة الأثر: (۳۱)، نور الثقلین: (۲/۸۷)، إثبات الهداة: (۱/۲۸۱-۶۰۰)، (۳/۳۴)، غیبة النعمانی: (۱۲۵)، منتخب الأثر: (۲۴۸)، مقاتل الطالبین: (۴۶۴-۴۹۰-۵۲۵). [۱۷۳۶] البحار: (۱۰/۲۵۰). [۱۷۳۷] الـمناقب: (۴/۱۷۵)، کشف الغمة: (۲/۲۶۰)، البحار: (۴۶/۴-۵). [۱۷۳۸] کشف الغمة: (۲۱/۲۱۷). [۱۷۳۹] کشف الغمة: (۳/۴۱)، البحار: (۴۸/۲۸۲). [۱۷۴۰] مقاتل الطالبین: (۴۵۳). [۱۷۴۱] مقاتل الطالبین: (۱۲۲-۵۰۶-۵۳۷-۵۵۶). [۱۷۴۲] مقاتل الطالبین: (۱۲۲-۵۰۶-۵۳۷-۵۵۶). [۱۷۴۳] مقاتل الطالبین: (۱۲۲-۵۰۶-۵۳۷-۵۵۶). [۱۷۴۴] مقاتل الطالبین: (۱۲۲-۵۰۶-۵۳۷-۵۵۶). [۱۷۴۵] مقاتل الطالبین: (۴۴۳)، البحار (۴۸/۱۶۳). [۱۷۴۶] عیون الأخبار: (۲/۲۰۸)، البحار: (۴۹/۳۳)، المناقب: (۴/۳۳۵). [۱۷۴۷] عیون الأخبار: (۲۱/۲۰۹)، البحار: (۴۹/۲۲۱). [۱۷۴۸] الکافي: (۶/۱۹)، البحار: (۴۴/۲۱۱). [۱۷۴۹] الـمناقب: (۴/۱۷۴)، البحار: (۴۵/۱۷۵-۳۲۹).