تکذیب کسی که ادعا می‌کند امام را در غیبت کبری دیده است
آن‌چه که شیعه از خود مهدی ذکر نموده‌اند این است که عدم رؤیت را تأیید می‌نماید، با توجه به آن مهر و امضایی که برای سمری نوشته است: ای علی بن محمد سمری! خداوند اجر برادرانت را در حق تو بزرگتر نماید، تو در فاصله شش روز خواهید مرد، پس خودت را آماده کن و به هیچ فردی وصیت نکن که پس از مرگت جانشین تو باشد، همانا غیبت حقیقی تحقق یافته است و ظهور مگر به اذن خداوند متعال تحقق نمی‌یابد، و آن هم پس از گذشت زمان و سخت شدن دلها و پر شدن روی زمین از ظلم و ستم تحقق می‌یابد، و بعداً برخی از شیعیان ادعای مشاهده من را می‌کنند، بدانید هر کسی قبل از خروج سفیانی و صیحه و فریاد ادعای مشاهده نمود، دروغ‌گو و افتراء کننده است، ولا حول ولا قوة إلا بالله العلی العظيم[۷۱۱] .
پس رأی و نظر شیعه دربارۀ کسانی چیست که از میان گذشتگان و آیندگان ادعای مشاهده نموده‌اند و ادعای شرفیابی به خدمت ایشان را کرده‌اند، چنان که شیعه کتاب‌های خودشان را از این‌گونه اخبار پر نموده‌اند، این‌که به آنها بگوییم: شما دروغ‌گو و مفتری هستید.
و از صادق روایت شده که گفت: مردم امامشان را گم می‌کنند، پس امام در جشنها و مناسبتهای آنان حضور پیدا می‌کند و آنان را مشاهده می‌کند، امّا آنان امام را نمی‌بینند[۷۱۲] .
و در روایتی آمده: قائم آل محمد دو غیبت دارد؛ در یکی از آن دو غیبت برمی‌گردد و در غیبت دوّمی هیچ کس نمی‌داند ایشان کجا هستند؟ او در جشنها و مناسبتها حاضر می‌شود و مردم را می‌بیند، امّا مردم ایشان را نمی‌بینند[۷۱۳] .
و در روایتی آمده: صاحب امر امامت همه سال در مراسم و مناسبتها حاضر می‌شود، مردم را می‌بیند و آنان را می‌شناسد، مردم نیز او را می‌بینند، امّا او را نمی‌شناسند[۷۱۴] .
[۷۱۱] کمال‌الدین: (۱۹۳)، غیبة الطوسی: (۲۴۳)، البحار: (۵۱/۳۶) (۵۲/۱۵۱) (۵۳/۳۱۸). [۷۱۲] کمال‌الدین: (۳۲۵، ۳۳۰، ۴۰۱)، غیبة الطوسی: (۱۰۲)، غیبة النعمانی: (۱۱۶)، الکافی: (۱/۳۳۷، ۳۳۹)، البحار: (۵۲/۱۵۱)، إثبات الهداة: (۳/۴۴۳، ۵۰۰). [۷۱۳] غیبة النعمانی: (۱۱۷)، البحار: (۵۲/۱۵۶)، الکافی: (۱/۳۳۹)، إثبات الهداة: (۳/۴۴۴). [۷۱۴] کمال‌الدین: (۲/۱۴۴)، البحار: (۵۲/۱۵۲)، من لایحضره الفقیه: (۲/۵۲۰)، إثبات الهداة: (۳/۴۵۲).