مؤلف و ابجدي بودن رجال شيعه
از جمله ویژگیهای شگفتانگیز این مرد این است كه وقتی در صدد تضعیف احادیث شیعه پیرامون امامت برآمده، شروع به نقض و پیچاندن میكند، حتی مشاهیر شیعه را هم نمیشناخته چه رسد به غیر مشاهیر.
در رابطه با روایت علاء از محمّد بن مسلم از ابی جعفر (علیه السلام) میگوید: «كسی به موثوق بودن علاء تصریح نكرده است، و علّت موثوق معرفی كردن خوئی برای او به خاطر این است كه نامش در سند كتاب كامل الزیارات وارد شده» (ص ۵۶۹اصل این كتاب را ملاحظه كن).
میگویم: علاء بن رزین از مشاهیر راویان شیعه است و از محمّد بن مسلم ثقفی زیاد روایت كرده، و با این عنوان در اسانید كتابهای چهارگانه شیعه (۳۹۲) مورد نام او وارد است. نجاشی میگوید: از أبی عبدالله روایت كرده و همصحبت محمّد بن مسلم بوده و نزد او فقه آموخته؛ و موثوق و دارای وجاهت و احترام بوده است (رجال نجاشی شماره ۸۰۹)، شیخ طوسی گفته است: «علاء بن رزین قلاء موثوق و جلیل القدر است...» (فهرس شیخ طوسی شماره ۵۰۰).
سید محقق خوئی هم این كلمات را نقل كرده، ولی اشاره نكرده كه به خاطر ورود نام او در اسانید روایات «كامل الزیارات» او را موثّق و معتبر قلمداد كرده است، ولی موثّق بودنش روشنتر از خورشید و واضحتر از دیروز است. این معجم رجال حدیث آقای خوئی است كه قابل دسترسی است، به جلد (۱۱) ص ۱۶۷شماره زندگی نامه شماره ۷۷۶۳ مراجعه كن. شگفت این كه آدرس موضوع علاء بن رزین را جلد ۵/۱۸۴ معجم رجال خوئی معرفی كرده كه هیچ اثری از ذكر او در آنجا نیافتیم.