نمونۀ آیاتی که شیعه ادعا می‌کنند کلماتی دربارۀ امامت از آنها حذف شده است
از جمله آیاتی که شیعه ادعا می‌کنند کلماتی دربارۀ ائمه و امامت از آنها حذف شده است، قول باقر در قرائت علی ساست که جبرئیل ÷آن را اینگونه بر محمد جنازل کرده: «فلاتموتن إلا وأنتم مسلمون، الوصیة لرسول الله، والإمام بعده» (یعنی: نمیرید بجز بر اسلام و بر وصیت رسول خدا جو امام پس از او)[۸۴۸] .
و در روایتی آمده: از کاظم روایت شده که به برخی از یاران خودش گفت: این آیه را چگونه تلاوت می‌کنید، «یاأیها الذین آمنوا اتقوا الله حق تقاته ولا تموتن إلا وأنتم...چی؟» گفتند: «إلاّ وأنتم مسلمون»، گفت: سبحان‌الله! ایمان بر آنها اطلاق می‌شود و آنها را به مؤمنین نام می‌برد سپس از آنها می‌خواهد که مسلمان شوند، در حالی که ایمان مافوق اسلام است. گفت: در قرائت زید اینگونه قرائت شده است، اما در قرائت علی سکه همان قرآن نازل شده توسط جبرئیل بر محمد جمی‌باشد، چنین آمده: (إلا وأنتم مسلمون لرسول الله ثم الإمام من بعده)[۸۴۹] .
و از صادق روایت شده که بجای (ولتکن منکم أمةً)، (ولتکن منکم أئمة) آمده است[۸۵۰] .
از ابن سنان روایت شده که گفت: این آیه را نزد أبی‌عبدالله تلاوت کردم:
﴿كُنتُمۡ خَيۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ﴾[آل‌عمران: ۱۱۰] .
«شما بهترین امت هستید که در میان مردم برانگیخته شده‌اید».
ابوعبدالله گفت: بهترین امت با امیرالمؤمنین و حسن و حسین می‌جنگد؟
ابن سنان گوید: گفتم: فدایت شوم، پس این آیه چگونه نازل شده است؟ گفت: اینگونه نازل شده است:
﴿ كُنتُمۡ خَيۡرَ (أئمة) أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ﴾
«شما بهترین امامانی هستید که در میان مردم فرستاده شده‌اید».
مگر نمی‌دانید که خداوند آنها را مدح و ستایش کرده و می‌فرماید:
﴿تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ﴾[آل‌عمران: ۱۱۰] .
«امر به معروف و نهی از منکر می‌کنید و به خداوند ایمان آورده‌اید»[۸۵۱] .
از باقر روایت شده: اگر نادانان در میان این امت می‌دانستند کی و چه وقت خداوند امیرالمؤمنین را نام برده، هیچ وقت امامت او انکار نمی‌کردند، آری از آن لحظه که خداوند ﻷاز فرزندان آدم ÷عهد و پیمان گرفت، نام علی را ثبت نمود و این برخی از آن قرآنی بود که خداوند بر محمدجنازل فرمود. پس جبرئیل آن را نازل فرمود چنانکه ما آن را تلاوت نموده‌ایم ای جابر! - که جابر راوی حدیث می‌باشد - مگر نشنیده‌اید که خداوند می‌فرماید:
﴿وَإِذۡ أَخَذَ رَبُّكَ مِنۢ بَنِيٓ ءَادَمَ مِن ظُهُورِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَأَشۡهَدَهُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَلَسۡتُ بِرَبِّكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ(وأن محمداً رسولی، وأن علیاً أمیرالـمؤمنین)﴾[الأعراف: ۱۷۲] .
«(ای پیغمبر! برای مردم بیان كن) هنگامی را كه پروردگارت فرزندان آدم را از پشت آدمیزادگان پدیدار كرد و ایشان را بر خودشان گواه گرفت كه: آیا من پروردگار شما نیستم؟ آنان (هم به زبان حال پاسخ داده و) گفته‌اند: آری! گواهی می‌دهیم، و محمد جفرستادۀ من و علی امیرالمؤمنین است».
و در روایتی آمده: جبرئیل این آیه را اینگونه بر محمد جنازل کرده است.
و در روایت دیگری آمده: خداوند این آیه را اینگونه در کتاب خودش نازل کرده است[۸۵۲] .
از صادق روایت شده که شخصی آیه ذیل را نزد او تلاوت کرد:
﴿وَقُلِ ٱعۡمَلُواْ فَسَيَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ﴾[التوبة: ۱۰۵] .
«و بگو: عمل كنید كه خداوند عمل شما را خواهد دید و (همچنین) رسول او و مؤمنان (خواهند دید)».
گفت این آیه چنین نیست، زیرا در اصل به جای مؤمنون، مأمونون آمده و ما مأمونون هستیم[۸۵۳] .
و نیز از او روایت شده که بجای ﴿أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرۡبَىٰ مِنۡ أُمَّةٍ(أن تکون هی أزکی من أئمتکم)﴾[النحل: ۹۲] . را خوانده است.
در روایتی آمده که راوی حدیث گفت: فدایت شوم، یعنی بجای أمة، أئمة بخوانیم؟ گفت: بله، بخدا قسم أئمة است. راوی گوید: گفتم: ما بجای (أزکی) (أربی) می‌خواندیم. گفت: (أربی) چیست و با دست اشاره نمود و پرت می‌کرد[۸۵۴] .
از باقر روایت شده که گفت: خداوندﻷفرموده: (ألم تکن آیاتی تتلی علیکم فی علی فکنتم بهما تکذبون»[۸۵۵] . با اضافه نمودن جملۀ «فی علی» خوانده است.
از ابوبصیر روایت شده که گفت: به ابوعبدالله گفتم:
﴿وَٱجۡعَلۡنَا لِلۡمُتَّقِينَ إِمَامًا﴾[الفرقان: ۷۴] .
«و ما را پیشواى پرهیزگاران ساز».
گفت: بدرستی چیز بزرگی را از خداوند خواسته‌اید، این آیه چنین است: (واجعل لنا من الـمتقین إماما) پرهیزگاران را پیشوای ما قرار بده[۸۵۶] .
و در روایتی آمده: بدرستی مسئله بزرگی را از خداوند طلب کرده‌اند که خداوند آنها را پیشوای متقین قرار دهد، از او سؤال شد: پس ای فرزند رسول خدا! این آیه چگونه است؟ گفت: خداوند این آیه را اینگونه نازل فرموده: «واجعل لنا من الـمتقین إماما».
از ابوالحسن ماضی روایت شده که: این آیه را چنین تلاوت نموده است (وذرنی یا محمد والمکذبین وصیک أولی النعمة» راوی می‌گوید: گفتم: آیا این قرآن است؟ گفت: بله[۸۵۷] . (اما در قرآن چنین آمده:
﴿وَذَرۡنِي وَٱلۡمُكَذِّبِينَ أُوْلِي ٱلنَّعۡمَةِ﴾[المزمل: ۱۱] .
«و مرا با دروغ انگاران بر خوردار از آسایش، تنها بگذار».
[۸۴۸] البحار: (۲/۲۰۶)، (۲۳/۲۵۸)، الـمناقب: (۳/۲۰۷)، البرهان: (۱/۱۵۶). [۸۴۹] فصل الخطاب: (۲۶۷)، الصافی: (۱/۳۶۵)، التبیان: (۲/۵۴۴)، البرهان: (۱/۳۰۴)، العیاشی: (۱/۲۱۷)، البحار: (۲/۲۰۶)، (۲۳/۳۵۸). [۸۵۰] البرهان: (۱/۳۰۸)، فصل الخطاب: (۲۶۸)، مجمع البیان: (۱/۸۰۷)، تأویل الآیات: (۱/۱۱۸). [۸۵۱] القمی: (۱/۲۲-۱۱۰)، البرهان: (۱/۳۴-۳۰۸)، الصافی: (۱/۳۰۷)، فصل الخطاب: (۲۶۸)، العیاشی: (۱/۱۹۵)، البحار: (۲۴/۱۵۳-۱۵۴)، (۹۲/۶۰-۷۵)، مرآة الأنوار: (۴۸)، مجمع البیان: (۱/۸۰۷)، تأویل الآیات: (۱/۱۲۱)، نور الثقلین: (۱/۳۱۷). [۸۵۲] الکافي: (۱/۴۱۲) مولا محمد صالح در شرح این روایت گفته: این اشاره است به اینکه چنین آیه‌ای در قرآن نازل شده و تحریفگران منافق بخاطر عناد و حسادت آن‌را حذف نموده‌اند، البرهان: (۲/۴۷)، فصل الخطاب: (۲۸۶-۲۸۷-۲۸۸)، البحار: (۳۷/۳۱۱-۳۳۲)، تفسیر فرات: (۱/۱۴۶)، العباشی: (۲/۴۳-۴۴)، أنوار النعمانیة: (۱/۲۷۷)، تأویل الآیات: (۱/۱۸۰). [۸۵۳] الکافي: (۱/۴۲۴)، فصل الخطاب: (۲۹۱)، البرهان: (۲/۱۵۷)، الصافی: (۲/۳۷۳)، نورالثقلین: (۲/۲۶۳). [۸۵۴] البرهان: (۲/۲۸۲-۲۸۳)، البحار: (۳۶/۱۴۹)، (۹۲/۶۰)، (۹۳/۲۷)، القمی: (۱/۳۹۱)، الصافی: (۳/۱۵۴)، فصل الخطاب: (۳۰۲)، العیاشی: (۱/۲۹۰)، تأویل الآیات: (۱/۲۶۲). [۸۵۵] کنز الفوائد: (۱۸۲)، البحار: (۲۴/۲۵۸). [۸۵۶] فصل الخطاب: (۳۱۶)، البرهان: (۱/۳۴-۳/۱۷۷)، جوامع الجامع: (۲/۱۸۲)، الصافي: (۴/۲۷)، القمی: (۱/۲۲)، (۲/۱۱۷)، البحار: (۹۲/۶۲)، تأویل الآیات: (۱/۳۸۴). [۸۵۷] الکافی: (۱/۳۴۳)، البرهان: (۴/۳۹۸)، الصافی: (۵/۲۴۲)، البحار: (۲۴/۳۳۸)، فصل الخطاب: (۳۳۹).