مبحث دوم: نبوغ شیخ در علم حدیث و بررسی مختصر کتاب التوحید
شیخ الاسلام محمد بن عبدالوهاب در علوم شرعی چنان نبوغی از خود نشان داد که از همتایان خودش پیشی گرفت و در علم عقیده، فقه، تفسیر و حدیث گوی سبقت را از هم دورههای خویش ربود.
او/از مجددین در بیان علم عقیده، علم حدیث، فقه و تفسیر بود و در همهی این علوم بر طریقهی سلف گام برمیداشت.
علماء رحمهم الله مطالب زیادی در ستایش، بیان فضایل و ویژگیهای وی بیان کردهاند، اما من دوست دارم به بُعد مهمی از ویژگیهای او اشاره کنم که برای بسیاری از پژوهندگان علم تاکنون پوشیده مانده است. آن ویژگی این است که شیخ الاسلام محمد بن عبدالوهّاب/یکی از بزرگترین محدّثین محقق در علم حدیث، رجال و شناخت حدیث صحیح از ضعیف و معلول بوده است.
این خصوصیت شیخ الاسلام در لابلای سخنان علمایی که شرح حال وی را نگاشتهاند به وضوح آشکار است و همچنین با نگرشی به شیوهی علمی، کتابها و تالیفات ایشان/این ویژگی واضحتر و روشنتر میشود.