تیسیر العزیز الحمید شرح کتاب التوحید

(۳۵) باب: تهدیداتی که درباره‏ی ریاء آمده است

خدای متعال می‌فرماید: ﴿قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَمَن كَانَ يَرۡجُواْ لِقَآءَ رَبِّهِۦ فَلۡيَعۡمَلۡ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَلَا يُشۡرِكۡ بِعِبَادَةِ رَبِّهِۦٓ أَحَدَۢا ١١٠﴾[الکهف: ۱۱۰]: «(ای پیغمبر!) بگو: من فقط انسانی همچون شما هستم (و امتیاز من این است که من پیغمبر خدایم و آنچه گفت: بگو؛ می‌گویم) و به من وحی می‌شود که معبود شما یکی است و بس. پس هرکس که خواهان دیدار خدای خویش است، باید کار شایسته کند و در پرستش پروردگارش کسی را شریک نسازد».

از ابوهریره به طور مرفوع روایت شده که پیامبرجفرمودند: «الله تعالی می‌فرماید: من بیشتر از همه‌ی شرکاء از شرک بی‌نیازم. هرکس کاری بکند و در آن کار دیگری را شریک من گرداند، او را با شرک‌اش رها می‌کنم». [روایت مسلم].

از ابوسعید به طور مرفوع آمده که آن حضرت جفرمودند: «آیا شما را از چیزی که بیشتر از مسیح دجال برای شما نگرانم، آگاه نکنم؟ گفتند: چرا [ ای رسول خدا، ما را از آن آگاه کن ]. فرمود: «[ آن چیز ] شرک خفی است. [ بدین صورت که ] انسان برای نماز بر می‌خیزد و نمازش را در حضور دیگری وقتی می‌بیند به او نگاه می‌کند، آراسته می‌گرداند». [روایت احمد].