باب: (۵۴) باب: کسی که به خاطر خدا چیزی می‌خواهد، خواسته‌اش رد نمی‌شود.
از ابن عمرلروایت شده که گفته است: رسول اللهجفرمودند: «هرکس به خاطر خدا، پناه خواست؛ پناهش دهید. هرکس به خاطر خدا چیزی خواست؛ به او بدهید. هرکس شما را دعوت کرد، دعوتش را اجابت کنید. هرکس کار خوبی برایتان کرد؛ آن را جبران کنید. اگر نتوانستید جبرانش کنید، برایش دعای خیر کنید تا جایی که به نظر خودتان برایش جبران کرده‌اید». ابوداود و نسائی آن را با سندی صحیح روایت کرده اند.
در این باب چند قضیه مورد بررسی قرار می‌گیرند:
اول- پناه دادن کسی که به خاطر خدا پناه خواسته است.
دوم- دادن به کسی که به خاطر خدا چیزی خواسته است.
سوم- اجابت دعوت.
چهارم- جبران کار خوب.
پنجم- دعای خیر جبران کار خوب است برای کسی که جز دعای خیر، نمی‌تواند آن کار خوب را جبران کند.
ششم- تفسیر فرموده‌ی: «حتی ترون أنكم قد كافأتموه».