باب (۲۰): غلو و افراط در تعظیم قبور صالحان این قبور را به بتهایی تبدیل میکند که به جای خدا مورد پرستش واقع میشوند
امام مالک در موطأ روایت کرده است که پیامبرجمیفرماید: «بار خدایا قبرم را بتی قرار مده که مورد پرستش قرار گیرد. قومی که قبور پیامبرانشان را سجدهگاه قرار دادهاند به شدت مورد خشم خداوند واقع شدهاند».
و ابن جریر با سند خود از سفیان از منصور از مجاهد روایت میکند که در مورد آیهی: ﴿أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ١٩﴾[النجم: ۱۹]. «آیا به «لات» و «عزی» توجه کردهاید؟»گفت: لات فردی بود که برای آنها (سویق) درست میکرد، وقتی مُرد مردم مجاورت قبر او را اختیار کردند.
و همچنین ابوالجوزاء از ابن عباس روایت میکند که گفت: این شخص (لات) برای حجاج سویق درست میکرد.
از ابن عباسسروایت است که پیامبرجزنانی را که قبرها را زیارت میکنند نفرین کرد و همچنان بر آنانی که قبور را سجدهگاه قرار میدهند و بر آن چراغ روشن میکنند لعنت فرستاده است. صاحبان سنن روایت کردهاند.
مسائل:
۱- توضیح حقیقت اوثان (بتها).
۲- توضیح عبادت.
۳- پیامبرجتنها از چیزهایی پناه خواسته که خطر وقوع آن میرفت.
۴- مسجد قرار دادن قبور انبیا را در کنار زنانی که قبور را زیارت مینمایند و کسانی که آن را چراغانی میکنند، ذکر نمود.
۵- خشم شدید الهی.
۶- معرفی لات که از بزرگترین بتها بود.
۷- توضیح اینکه لات در حقیقت قبر مرد صالحی بود.
۸- لات اسم صاحب قبر است و این توضیح داده شد که چرا او لات نامیده شده بود.
۹- پیامبرجزنانی را که قبرها را زیارت میکنند نفرین کرده است.
۱۰- پیامبرجکسانی را که قبرها را چراغانی میکنند لعنت کرده است.