شرح و توضیح این باب:
باب تبرّک جستن به درختان و سنگها و غیره
حکم تبرّک جستن به سنگها، درختان، گنبدها، غارها، چشمه، قبر و امثال آن که بسیاری از قبرپرستان و امثالشان معتقدند این چیزها برکت دارند و به قصد تبرّک به آن روی می‌آورند، چیست؟ آیا شرک است یا نه؟
تبرّک یعنی طلب برکت نمودن و امید داشتن به برکت و معتقد بودن به برکت این چیزها.
خداوند متعال می‌فرماید:
﴿أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ١٩﴾الآیات[النجم:١٩-٢٣].
مؤلف (/) با خط خویش اینگونه نوشته است (الآیات)، یعنی تا آخر این آیه: ﴿وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ٢٣﴾.
قرطبی می‌گوید: «چون خداوند وحی نمودن به پیامبرجرا بیان نموده و از آثار قدرت خویش اموری را ذکر نمود، به مناقشه با مشرکین پرداخت که چیزهایی را عبادت می‌کنند که عقل ندارند. و گفته شده: یعنی آیا این معبودانی که شما می‌پرستید به شما چیزی وحی کرده‌اند همان طور که به محمدجوحی شده است؟!
«لات» بُت قبیله‌ی ثقیف و «عزّی» بُت قریش و بنی کنانه و «مناة» بُت بنی هلال بود.
و ابن هشام می‌گوید: مناة بت قبیله‌ی هذیل و خُزاعه بود.