در این باب، موضوعات زیر مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند:
اول- تفسیر آیه‌ی: ﴿وَٱلۡأَرۡضُ جَمِيعٗا قَبۡضَتُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ﴾[الزمر: ۶۷]. «در روز قیامت سراسر کره زمین یکباره در مشت او قرار دارد».
دوم- این علم و امثال آن، نزد یهودیانی که در زمان پیامبرجبودند، باقی مانده بود که یهودیان آن را انکار ننموده و تأویلش نکردند.
سوم- آن دانشمند یهودی وقتی که آن مطلب را برای پیامبرجبیان کرد، پیامبرجگفته‌اش را تصدیق نمود و آیه ای از قرآن نیز مبنی بر تأیید آن، نازل شد.
چهارم- خندیدن رسول اللهجوقتی آن دانشمند یهودی، این علم عظیم را بیان کرد.
پنجم- تصریح به ذکر دو دست برای الله و اینکه آسمان‌ها در دست راستش و زمین‌ها در دست چپش قرار دارند.
ششم- تصریح به دست چپ الله.
هفتم- ذکر زورگویان و متکبران در آن لحظه‌ای که آسمان‌ها در دست راست و زمین در دست چپ الله قرار دارند.
هشتم- تفسیر گفته‌ی: «همچون دانه‌ی خردلی در دست یکی از شماست».
نهم- عظمت کرسی به نسبت آسمان.
دهم- عظمت عرش به نسبت کرسی.
یازدهم- عرش، غیر از کرسی و آب است.
دوازدهم- فاصله‌ی بین هر آسمان تا آسمان دیگر.
سیزدهم- فاصله‌ی میان آسمان هفتم و کرسی.
چهاردهم- فاصله‌ی بین کرسی و آب.
پانزدهم- عرش بالای آب قرار دارد.
شانزدهم- الله بالای عرش است.
هفدهم- فاصله‌ی بین آسمان و زمین.
هیجدهم- ضخامت هر آسمان، مسیر پانصد سال است.
نوزدهم- دریایی که بالای آسمان‌هاست، قسمت پایینی‌اش تا قسمت بالایی‌اش، مسیر پانصد سال فاصله دارد.