در این باب چندین قضیه مورد بحث و بررسی قرار میگیرند:
اول- تفسیر آیهی وارده در سورهی نور.
دوم- تفسیر آیهی وارده در سورهی توبه.
سوم- گوشزد نمودن معنا و مفهوم عبادت که عدی آن را انکار نمود.
چهارم- نمونه آوردن ابوبکر و عمر توسط ابن عباس و نمونه آوردن سفیان توسط احمد.
پنجم – تغییر احوال و اوضاع مردم تا این حد، به گونهای که از نظر اکثر مردم، پرستش راهبان به خصوص رابطهی دوستی با آنان، برترین اعمال نیک شده و پرستش علمای یهودی، علم و دانش و فهم دین شده است. سپس احوال و اوضاع مردم تا حدی تغییر یافته که افرادی که از صالحان و اشخاص خوب نیستند، به جای خدا پرستیده میشوند و افراد نادان و جاهل نیز پرستش میشوند.