حدیث سنجیدن سنت با قرآن برای استدلال، دروغ است
گروهی که معتقد به استقلال سنت نیستند به حدیثی استدلال میکنند که میگوید: «اگر حدیثی از من پیش شما آمد آن را بر قرآن عرضه کنید اگر موافق قرآن باشد بدان عمل کنید و اگر مخالف قرآن باشد آن را رها کنید».
بزرگان حدیث و ناقدان آن، دروغ و موضوع بودن روایت را بیان کردهاند و اینکه زنادقه برای رسیدن به هدف شوم خود که رها کردن سنت است، آن را درست کردهاند، برخی از ائمه میگویند: چون همین روایت را بر قرآن عرضه کردیم. دیدیم مخالف قرآن است. قرآن میفرماید: ﴿وَمَآ ءَاتَىٰكُمُ ٱلرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَىٰكُمۡ عَنۡهُ فَٱنتَهُواْۚ﴾«هرچه پیامبر به شما دستور میدهد اجرا کنید و از هر چیزی نهی میکند دوری گزینید». یا آیهی: ﴿قُلۡ إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِي يُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ﴾«اگر خدا را دوست داری از من پیروی کنید خدا هم شما را دوست میدارد» یا آیهی: ﴿مَّن يُطِعِ ٱلرَّسُولَ فَقَدۡ أَطَاعَ ٱللَّهَۖ﴾«هرکس از رسول پیروی میکند از خدا پیروی کرده است».
میبینیم که قرآن، اینگونه روایت را تکذیب میکند [۱۴].
شرقشناسان و پیروانانشان که توسط استعمار زاییده شدهاند، میخواهند این ادعای کثیف را زنده کنند و منادیانی برای آن درست کند ولی خداوند همانگونه که برای گذشتگانِ آنها رادمردانی عالم به حدیث را مهیا کرد، برای اینها هم، چنین سنت ثابت خود را به کار میاندازد و بزرگانی را به جنگ آنها میفرستد تا تیرهای مسموم را به گردن خودشان برگردانند: ﴿وَيَأۡبَى ٱللَّهُ إِلَّآ أَن يُتِمَّ نُورَهُۥ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ﴾«خداوند نمیخواهد جز این که نور خود را به کمال برساند. هر چند که کافران دوست نداشته باشند».
[۱۴] ارشاد الفحول: ص ۲۹.