نمونه‌ای که نشان از سطحی بودن تحقیقات ابوریه می‌دهد.
در صفحه ۲۶۱ می‌گوید: «محمد عبده اینگونه احادیث فراوانی را در امور اعتقادی و غیره رد کرده است مانند حدیث «غرانیق» و حدیث «زینب بنت حجش» و غیره که نمی‌توانیم همه آنها را ذکر کنیم».
این کلام بر سطحی بودن و تنگ‌نظری نویسنده دلالت می‌کند، حدیث «غرانیق» باطل است همانگونه که بزرگان حدیث گفته‌اند. قبل از به دنیا آمدن امام عبده/علماء آن را رد کرده‌اند و امام عبده در این میدان تنها کلام آن بزرگان مانند قاضی عیاض و غیره را تکرار می‌کند.
و همچنین حدیث «زینب بنت جحش موضوع و بی‌اساس است، ابن حجر در فتح الباری به طور مفصل، موضوع بودنش را بیان می‌کند، اما عبده تنها کلام آن بزرگان را خلاصه و تبین می‌کند. پس چرا نویسنده از صواب گریزان است.