بخش سوم: شبهه‌های وارده از سوی برخی منکران حجیت و اعتبار سنت و پاسخ بدانها
به قلم: دکتر عبدالغنی محمد عبدالخالق بنام خداوند مهربان مهرورز
از مباحث گذشته روشن شد [۳۰۱]که حجیت و منزلت سنت ضرورتی دینی و دلایل آن نیز به گونه‌ای است که جایی برای شک و شبهه در دل انسان مؤمن باقی نمی‌گذارد، جز اینکه عده‌ای از اسلام نماها و مدعیان پاسداری از آن و پاکسازی دین از تغییر و تحریف‌های وارده برآن، به منظور ابطال حجیت و اعتبار سنت شبهات و انتقاداتی را پیش روی مسلمانانی که اطلاع چندانی از دین و قرآن ندارند، قرار می‌دهند.
یکی از کسانیکه تحت تأثیر این شبهات قرار گرفته، دکتر محمد توفیق صدقی است که شروع به منتشر ساختن این آراء در مجله‌ی المنار [۳۰۲]کرد و در مقاله‌ای تحت عنوان «الاسلام هو القرآن وحده- اسلام تنها قرآن است» به تأیید و دفاع از آنها پرداخت، به این گمان که چنان کاری به نفع دین تمام می‌شود.
به قول امام مسلم بن حجاج /در مقدمه‌ی صحیحش ۱/۲۲: «ما اگر پرداختن به این شبهات را نادیده گیریم، نشانه‌ی متانت رأی و پیروی از مذهب صحیح است، چرا که برای نابودی آراء و نظرات مردود، روی‌گردانی از آنها بهتر و شایسته‌تر از پرداختن بدانهاست. جز اینکه بخاطر ترس از عواقب بد و فریب خوردن انسان‌هایی که اطلاع کافی از دین ندارند و در اعتقاد آوردن به خطای خطاکاران سرعت به خرج می‌دهند. لازم دیدیم پرده از روی فساد و پوچی این شبهات برداشته و به پاسخ آنها بپردازیم که إن شاءالله برای مردم مفیدتر و دارای عاقبت بهتر و پسندیده‌تری خواهد بود».
پس نباید کس دیگری مانند او که دور از فقه و اصول آن است و جز پوسته، راهی به هسته‌ی دین و تعالیمش نبرده است، تحت تأثیر آن قرار گیرد.
[۳۰۱] نکته‌ی شایان ذکر اینکه این بحث طولانی و استوار جدا از کتاب: «حجیة السنة» است که واقعاً یکی از نوشته‌های افتخار آمیز قرن چهاردهم محسوب می‌گردد. ناشر. [۳۰۲] سال ۹ شماره ۷ صفحه ۵۱۵ و شماره ۱۲ صفحه ۹۱۳-۹۱۴.