خیانت علمی و دروغ بر ابن قتیبه
در حاشیه صفحه ۳۱۲ می‌گوید: «ابن قتیبه در مختلف الحدیث گفته: شگفت است که دروغ را به شیخ نسبت می‌دهند و به خاطر ایرادی که یحیی بن معین و علی بن مدینی به آن وارد کرده‌اند، از او حدیثی که موافق محدثین هم هست، نمی‌پذیرند، اما حدیث ابوهریره که هیچ‌یک از اصحاب با او موافق نیستند، و عمر و عثمان و عایشه نیز او را تکذیب کرده‌اند را می‌پذیرند».
می‌گویم: این تدلیس و خیانت در نقل است و توهمی است که خواننده را گمراه کرده که این نظر ابن قتیبه است ولی ابن قتیبه کلام معترضین را ذکر می‌کند و به آنها جواب می‌دهد. اما نویسنده، جواب را حذف می‌کند و حکایت ابن قتیبه از سخنان معترضان به حدیث همانند نظّام و غیره، را باقی می‌گذارد. در حالی که ابن قتیبه خداوند جزای خیر به او بدهد، به همه این طعنه‌ها جواب داده و از سنت و اهل آن دفاع قوی نموده است. این نوع رفتار زشت علمی از این نویسنده در کتابش موج می‌زند و من چند جا آن را برملا کردم.