طعن ابو ریه به احادیثی که قرآن آنها را تأیید می‌کند
در صفحه‌ی ۱۱۳-۱۱۴ بعد از ذکر روایات کعب و ابن سلام در مورد مژده‌ها و اوصاف رسول اکرم در تورات می‌گوید: «این خرافات – بشارت‌ها و اوصاف رسول در تورات- در عبدالله بن عمرو بن عاص ب، ـ یکی از شاگردان کعب ـ تاثیر گذاشته است. امام بخاری از عبدالله بن یسار روایت کرده که «با عبدالله بن عمرو بن عاص بملاقات کردم و به او گفتم: از اوصاف نبی در تورات برایم تعریف کن. گفت: بله. سوگند به خدا در تورات با بعضی از صفات قرآن متصف شده است {ای پیامبر ما تو را به عنوان گواه و مژده دهنده و بیم دهنده فرستادیم}. و در تورات آمده که تو حمایت کننده بی‌سوادان و تو عبد و فرستاده‌ی من هستی، تو را متوکل نامیدم، تند خو و سخت‌دل نیست، در بازار فریاد نمی‌کشد، بدی را با بدی پاسخ نمی‌دهد، اهل بخشش و گذشت است، خداوند او را نمی‌میراند تا ملت منحرف را به راه راست هدایت ندهد، و همه بگویند: «لا إله إلا الله». توسط او گوش‌های کر و چشم‌های بسته و قلب مهر شده باز می‌شوند. ابن کثیر اضافه می‌کند یسار گفت: سپس با کعب ملاقات کردم و از او پرسیدم، بدون تغییر همان چیزها را جواب داد، چون کعب به عبدالله یاد داده بود».
خیلی کودنی و نادانی است که نویسنده اوصاف رسول در کتاب‌های گذشته را خرافات می‌پندارد، نمی‌دانم نویسنده قدرت تشخیص راه حق را از دست داده؟ یا آیه ۱۵۶-۱۵۷ سوره‌ی اعراف را فراموش کرده که می‌فرماید:
﴿وَرَحۡمَتِي وَسِعَتۡ كُلَّ شَيۡءٖۚ فَسَأَكۡتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱلَّذِينَ هُم بَِٔايَٰتِنَا يُؤۡمِنُونَ ١٥٦ ٱلَّذِينَ يَتَّبِعُونَ ٱلرَّسُولَ ٱلنَّبِيَّ ٱلۡأُمِّيَّ ٱلَّذِي يَجِدُونَهُۥ مَكۡتُوبًا عِندَهُمۡ فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَٱلۡإِنجِيلِ يَأۡمُرُهُم بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَىٰهُمۡ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡخَبَٰٓئِثَ وَيَضَعُ عَنۡهُمۡ إِصۡرَهُمۡ وَٱلۡأَغۡلَٰلَ ٱلَّتِي كَانَتۡ عَلَيۡهِمۡۚ فَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِهِۦ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَٱتَّبَعُواْ ٱلنُّورَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ مَعَهُۥٓ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ ١٥٧﴾[الأعراف: ١٥٦-١٥٧].
«رحمت من همه چیز را در برگرفته است، آن را برای کسانی مقرر خواهم داشت که پرهیزگاری کنند و زکات بدهند و به آیات ایمان بیاورند. کسانی که پیروی می‌کنند از پیغمبر فرستاده شده امّی که(صفات او را) در تورات و انجیل نگاشته می‌یابند، او آنان را به کار نیک دستور می‌دهد و از کار زشت باز می‌دارد و پاکیزه‌ها را بر ایشان حلال می‌نماید و ناپاکی‌ها را بر آنان حرام می‌سازد و فرو می‌اندازد و بند و زنجیر را از ایشان به درمی‌آورد، پس کسانی که به او ایمان بیاورند و از او حمایت کنند و وی را یاری دهند و از نوری پیروی کنند که همراه او نازل شده است بی‌گمان آنان رستگارند».
آیا حدیث بخاری تفسیر و مصداق این آیه مبارکه نیست که جای هیچ شکی باقی نمی‌گذارد؟ آیا فرقی می‌کند که این حدیث توسط عبدالله بن عمرو بن عاصباز کعب روایت شده باشد یا اینکه از کتاب آنها یاد گرفته باشد. چرا که ایشان باسواد و نویسنده بودند و تورات و انجیل را درک می‌کردند و قرآن هم آنها را تصدیق می‌کند و اقرار کردن به تأییدات قرآن واجب است. من در عجبم از نویسنده که چگونه به‌خود اجازه داده‌است و چگونه وجدانش او را آزاد گذاشته است که در مورد بشارت تورات و ذکر اوصاف رسول جدر تورات و انجیل، بگوید اینها خرافه هستند.
ای مسیحیان! تکبیر گویید، از میان کسانی که خود را مسلمانان می‌نامند، افرادی پیدا شده‌اند که به نام بحث و شناخت و بررسی به شما و عقیده‌ی شما خدمت می‌کنند!!!.