حدیث شماره 195
(1) حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ الأَسْوَدِ الْبَغْدَادِيُّ، حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ: حَدَّثَنَا عِيسَى بْنُ طَهْمَانَ، عَنْ ثَابِتٍ قَالَ: أَخَرَجَ إِلَيْنَا أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ قَدَحَ خَشَبٍ غَلِيظًا مُضَبَّبًا بِحَدِيدٍ فَقَالَ: يَا ثَابِتُ، هَذَا قَدَحُ رَسُولِ اللَّهِ ج.
195 ـ (1) ... ثابتسگوید: انس بن مالکسبرای ما کاسهای چوبین و خشن که با آهن بش زده شده بود، بیرون آورد و گفت: ای ثابت! این کاسهی رسول خدا جبود. [که در آن، آب میآشامیدند.]
«قَدَح»: کاسه، ظرفی که در آن چیزی بیاشامند، ساغر، پیاله.
«خَشَب»: کاسهی چوبین. «چوب»: قسمتهای سفت و سخت درخت؛ آن قسمت از درخت که در زیر پوست قرار دارد.آنچه از درخت ببرند و برای سوزاندن یا ساختن اشیای چوبی به کار ببرند.
«غلیظاً»: [چوب] سفت و سخت.
«مضبَّباًبحدید»: کاسهای که با پارهای از آهن، بش خورده بود. و «تضبیب»: یعنی بش زدن ظرفهای شکسته. و «بش»: یعنی بند فلزی که به صندوق یا ظروف شکسته میزنند.
و برای رسول خدا جچندین کاسه و قَدَح بود که اسامی آنها عبارتند از:
1- کاسهای با نام «الریّان».
2- کاسهای با نام «مغیثا».
3- کاسهای که از جنس بلور بود؛ و نقل شده که مقوقس، کاسهای بلوری به پیامبر جهدیه کرد و آن حضرت جدرآن آب مینوشید.
4- کاسهای که با نقره بش زده شده بود.
5- کاسهای که با پارهای از آهن، بش خورده بود.
6- کاسهای که از چوب [عیدان] ساخته شده بود. این ظرف را پیامبر جشبها در زیر رختخواب خویش میگذاشت تا در آن ادرار کند.