۱۴۸- باب استحباب وصية أهل الـمريض ومن يخدمه بالإحسان إليه واحتمـاله والصبر على ما يشق من أمره وكذا الوصية بمن قرب سبب موته بحد أو قصاص ونحوهـمـا
باب استحباب وصیت خویشاوندان مریض و کسانی که او را خدمت می‌کنند به احسان و مهربانی نسبت به او و بردباری بر سختی‌های مربوط به او و هم‌چنین سفارش نسبت به کسی که مرگش به سبب حد شرعی یا قصاص یا... نزدیک شده است
۹۱۳- «عن عِمران بن الحُصَين بأَن امرأَةً مِنْ جُهَيْنَةَ أَتَتِ النبيَّ صوهِي حُبْلَى مِنَ الزِّنَا، فقالت: يا رسول اللَّهِ، أَصبتُ حدًّا فَأَقمْهُ علَيَّ، فَدعا رسولُ اللَّهِ صوليَّهَا، فقال: «أَحْسِنْ إِلَيْهَا، فَإِذا وضَعتْ فَأْتِني بِهَا» فَفعلَ فَأَمر بِها النبيُّ صفشُدَّتْ علَيها ثِيابُها، ثُمَّ أَمر بِها فَرُجِمتْ، ثُمَّ صَلَّى عليها» رواه مسلمٌ.
۹۱۳. «از «ابونجید عمران بن حصین خزاعی بروایت شده است که گفت: زنی از «قبیله‌ای جهینه» که از زنا حامله بود، نزد پیامبر صآمد و گفت: ای رسول خدا! حدی بر من است، آن را اجرا کن! پیامبر صولی او را فرا خواندند و فرمودند: «خوب از او پرستاری کن و چون وضع حمل کرد، او را پیش من بیاور، ولیّ، بعد از وضع حمل، زن را نزد پیامبر صآورد و ایشان فرمان رجم او را صادر فرمودند؛ سپس او را سخت در لباسش پیچیدند و رجم کردند؛ پیامبر صبر جنازه‌ی او نماز گزارد» [۷۴].
[۷۴] مسلم روایت کرده است؛ [(۱۶۹۶)]. [روایت کامل این حدیث قبلاً به شماره‌ی ۲۲، گذشت].