۲۳۵- باب بيان جـمـاعة منَ الشهداء في ثواب الآخرة ويغسلون ويُصَلَّى عليهم بخلاف القتيل في حرب الكفار
باب بیان گروهی از مردگان و کشتگان که در آخرت،ثواب شهید را دارند ولی باید شسته شوند و بر جنازه‌ی آنها نماز خوانده شود، برخلاف شهید در جنگ با کفار
۱۳۵۳- «عنْ أبي هُرَيْرةَ س، قالَ: قالَ رَسُولُ اللَّه ص: «الشُّهَدَاءُ خَمسَةٌ: المَطعُونُ، وَالـمبْطُونُ، والغَرِيقُ، وَصَاحبُ الهَدْم وَالشَّهيدُ في سبيل اللَّه»» متفقٌ عليهِ.
۱۳۵۳. «از ابوهریره سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «شهیدان پنج نوع هستند: (۱) کسی که به طاعون و وبا فوت کرده است؛ (۲) کسی که به درد شکم و اسهال فوت کند؛ (۳) کسی که در آب غرق شود؛ (۴) کسی که زیر آوار بماند؛ (۵) شهید در راه خدا» [۵۳۰].
۱۳۵۴- «وعنهُ قالَ: قالَ رسولُ اللَّه ص: «ما تَعُدُّونَ الشهداءَ فِيكُم؟ قالُوا: يا رسُولِ اللَّهِ من قُتِل في سبيل اللَّه فَهُو شهيدٌ. قال: «إنَّ شُهَداءَ أُمَّتي إذاً لَقلِيلٌ»، قالُوا: فَمنْ يا رسُول اللَّه؟ قال: «منْ قُتِل في سبيلِ اللَّه فهُو شَهيدٌ، ومنْ ماتَ في سبيل اللَّه فهُو شهيدٌ، ومنْ ماتَ في الطَّاعُون فَهُو شَهيدٌ، ومنْ ماتَ في البطنِ فَهُو شَهيدٌ، والغَريقُ شَهيدٌ»» رواهُ مسلمٌ.
۱۳۵۴. «از ابوهریره سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «شما چه کسانی از خود را شهید می‌دانید؟» گفتند: ای رسول خدا! کسی که در راه خدا کشته شود، شهید است، پیامبر صفرمودند: «در این صورت شهدای امت من کم هستند!» گفتند: پس شهدا چه کسانی هستند ای رسول خدا؟! پیامبر صفرمودند: «کسی که در راه خدا کشته شود، شهید است و کسی که در راه خدا بمیرد، شهید است و کسی که از مرض طاعون بمیرد، شهید است و کسی که از مرض شکم بمیرد، شهید است و غرق شده، شهید است»» [۵۳۱].
۱۳۵۵- «وعن عبدِ اللَّهِ بن عمْرو بن العاص ب، قال: قال رسولُ اللَّه ص: «منْ قُتِل دُونَ مالِه، فَهُو شهيدٌ»» متفقٌ عليه.
۱۳۵۵. «از عبدالله بن عمرو بن عاص بروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «کسی که در حین دفاع از مالش کشته شود، شهید است»» [۵۳۲].
۱۳۵۶- «وعنْ أبي الأعور سعيدِ بنِ زَيْدِ بنِ عمرو بنِ نُفَيْلٍ، أَحدِ العشَرةِ الـمشْهُودِ لَـهمْ بالجنَّةِ ش، قال: سمِعت رسُول اللَّهِ صيقولُ: «منْ قُتِل دُونَ مالِهِ فهُو شَهيدٌ، ومنْ قُتلَ دُونَ دمِهِ فهُو شهيدٌ، ومن قُتِل دُونَ دِينِهِ فَهو شهيدٌ، ومنْ قُتِل دُونَ أهْلِهِ فهُو شهيدٌ»» رواه أبو داود، والترمذي وقال: حديثٌ حسنٌ صحيحٌ.
۱۳۵۶. «از ابو أعور سعید بن زید بن عمرو بن نفیل یکی از عشره‌ی مبشره سروایت شده است که گفت: از پیامبر صشنیدم که می‌فرمود: «کسی که در راه دفاع از مالش کشته شود، شهید است و آن که در راه دفاع از جان و خونش کشته شود، شهید است و آن‌که در راه دفاع از دینش کشته شود، شهید است و هر کس در راه دفاع از خانواده‌اش کشته شود، شهید است»» [۵۳۳].
۱۳۵۷- «وعنْ أبي هُريرة س، قالَ: جاء رجُلٌ إلى رسول اللَّه صفَقَال: يا رسول اللَّه أَرأَيت إنْ جاءَ رَجُلٌ يُرِيدُ أَخْذَ مالي؟ قال: «فَلا تُعْطِهِ مالكَ» قال: أَرأَيْتَ إنْ قَاتلني؟ قال: «قَاتِلْهُ» قال: أَرأَيت إن قَتلَني؟ قال: «فَأنْت شَهيدٌ» قال: أَرأَيْتَ إنْ قَتَلْتُهُ؟ قال: «هُوَ في النَّارِ»» رواهُ مسلمٌ.
۱۳۵۷. «از ابوهریره سروایت شده است که گفت: مردی نزد پیامبر صآمد و گفت: ای رسول خدا! اگر کسی بیاید و بخواهد مال مرا (به زور از من) بگیرد، چه کار کنم؟ فرمودند: «مال خود را به او نده»، گفت: اگر با من جنگ کرد؟ فرمودند: «تو هم با او جنگ کن»، گفت: اگر مرا کشت؟ فرمودند: «تو شهیدی»، گفت: اگر من او را کشتم؟ فرمودند: «او در آتش است»» [۵۳۴].
[۵۳۰] متفق علیه است؛ [خ (۲۸۲۹)، م (۱۹۱۴)]. [۵۳۱] مسلم روایت کرده است؛ [(۱۹۱۵)]. [۵۳۲] متفق علیه است؛ [خ (۲۴۸۰)، م (۱۴۱)]. [۵۳۳] ابوداود [(۴۷۷۲)] و ترمذی [(۱۴۲۱)] روایت کرده‌اند و ترمذی گفته است: حدیث حسن صحیح است. [۵۳۴] مسلم روایت کرده است؛ [(۱۴۰)].