۳۴۹- باب تغليظ تحريم إباق العبد من سيّده
باب شدت تحریم گریختن برده از آقایش
۱۷۶۸- «عَنْ جَرِيرِ سقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «أَيَّمَا عَبْدٍ أَبَقَ، فَقَدْ بَرِئَتْ مِنْهُ الذِّمَّةُ»» رواه مسلم.
۱۷۶۸. «از جریر بن عبدالله سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هر برده‌ای از آقایش بگریزد، ذمه و محافظت اربابش از او بری می‌گردد»» [۹۸۹].
۱۷۶۹- «وَعَنْهُ عَنِ النَّبيِّ ص: «إِذا أَبَقَ الْعبْدُ، لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلاةٌ»» رواه مسلم.
وفي روَاية: «فَقَدْ كَفَر».
۱۷۶۹- «از جریر بن عبدالله سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هرگاه برده فرار کند، نمازش قبول نمی‌شود»» [۹۹۰].
در روایتی دیگر آمده است: «کافر می‌شود».
[۹۸۹] مسلم روایت کرده است؛ [(۶۹)]. [۹۹۰] مسلم روایت کرده است؛ [(۷۰)].