۲۸۱- باب النهي عن تناجي اثنين دونَ الثالث بغير إذنه إلا لحاجةٍ وهو أن یتحدثا بلسانٍ لا يفهمه
باب نهی از نجوای دو نفر در حضور سومی بدون اجازهی او جز برای ضرورت و نجوا چنین است که دو نفر پنهانی حرفی بزنند که سومی نشنود و یا با زبانی صحبت کنند که سومی آن را نفهمد
قال الله تعالی:
﴿إِنَّمَا ٱلنَّجۡوَىٰ مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ﴾[المجادلة: ۱۰].
«نجوا (سخن گفتن مخفیانه)، از جانب شیطان است».
۱۵۹۸- «وعن ابْنِ عُمَرَ بأنَّ رسُولَ اللَّهِ صقَال: «إذا كَانُوا ثَلاثَةً، فَلا يَتَنَاجَى اثْنَانِ دُونَ الثَّالِثِ»» متفقٌ عليه.
ورواه أبو داود وَزاد: «قَالَ أبُو صالح: قُلْتُ لابْنِ عُمرَ: فأربعة؟ قَالَ: لا يضرُّكَ».
ورواه مالك في «الـمُوطأ»: «عنْ عبْدِ اللَّهِ بنِ دِينَارٍ قَالَ: كُنْتُ أنَا وَابْنُ عُمرَ عِند دارِ خالِدِ بن عُقبَةَ التي في السُّوقِ، فَجاءَ رجُلٌ يُريدُ أنْ يُنَاجِيَهُ، ولَيْس مع ابنِ عُمر أحَدٌ غَيْري، فَدعا ابنُ عُمرَ رجُلاً آخر حتَّى كُنَّا أرْبَعَةً، فقال لي وللرَّجُلِ الثَّالِثِ الَّذي دَعا: اسْتَأخِرا شَيْئاً، فإنِّي سَمِعْتُ رسُولَ اللَّه صيَقُولُ: «لا يَتَنَاجَى اثْنَانِ دونَ وَاحدٍ»».
۱۵۹۸. «از ابن عمر بروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هرگاه سه نفر با هم بودند، نباید دو نفر از آنها بدون (حضور و اجازهی) سومی با همدیگر نجوا کنند» [۷۹۵].
ابوداود نیز آن را روایت کرده و اضافه نموده است که: ابوصالح گفت: به ابن عمر بگفتم: چهارنفر چطور؟ گفت: ضرری ندارد [۷۹۶].
و امام مالک/در موطا آن را از عبدالله بن دینار روایت کرده است که گفت: من و ابن عمر بدر بازار بر در خانهی خالد بن عقبه بودیم، مردی آمد و میخواست با او نجوا کند و کسی غیر از من همراه ابن عمر نبود، ابن عمر بیک نفر دیگر را خواند تا این که ما چهار نفر شدیم، بعد به من و مرد خوانده شده گفت: کمی توقف و درنگ کنید که من از پیامبر صشنیدم که میفرمود: «در میان سه نفر، دو نفر از ایشان (تنها و بدون سومی) با هم نجوا نکنند»» [۷۹۷].
۱۵۹۹- «وَعن ابنِ مسْعُودٍ سأنَّ رسُولَ اللَّهِ صقال: «إذا كُنْتُمْ ثَلاثة، فَلا يَتَنَاجى اثْنَانِ دُونَ الآخَرِ حتَّى تخْتَلِطُوا بالنَّاسِ، مِنْ أجْل أنَّ ذَلكَ يُحزِنُهُ»» متفقٌ عليه.
۱۵۹۹. «از ابن مسعود سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «وقتی شما سه نفر بودید، دو نفرتان بدون سومی نجوا نکنند تا اینکه با مردم آمیخته شوید؛ زیرا این کار، او را غمگین میکند»» [۷۹۸].
[۷۹۵] متفق علیه است؛ [خ (۶۲۸۸)، م (۲۱۸۳)]. [۷۹۶] [(۴۸۵۲)]. [۷۹۷] (۲/۹۸۸)]. [۷۹۸] متفق علیه است؛ [خ (۶۲۹۰)، م (۲۱۸۴)].