۲۱۴. باب فضل قیام ليلة القدْر وبَيان أرجى لیالیها
باب فضیلت قیام لیله القدر و بیان مورد امیدترین شبهای آن
قال الله تعالی:
﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةِ ٱلۡقَدۡرِ١﴾[القدر: ۱].
«ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم...».تا آخر سوره
﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ٣﴾[الدخان: ۳].
«همانا ما قرآن را در شبی پر برکت نازل کردیم...».
۱۱۸۹- «وَعَنْ أَبي هُريرةَ س، عن النَّبِيِّ صقال: «مَنْ قام لَيْلَةَ القَدْرِ إِيماناً واحْتِسَاباً، غُفِر لَهُ ما تقدَّم مِنْ ذنْبِهِ»» متفقٌ عليه.
۱۱۸۹. «از ابوهریره سروایت شد است که پیامبر صفرمودند: «هرکس شب قدر را از روی ایمان و اخلاص و انتظار پاداش از خدا، به عبادت بایستد و نخوابد، گناهان گذشتهی او برایش آمرزیده میشود»» [۳۶۶].
۱۱۹۰- «وعن ابنِ عُمر بأَنَّ رِجَالاً مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ ص، أُرُوا ليْلَةَ القَدْرِ في الـمنَامِ في السَّبْعِ الأَواخِرِ، فَقال رسُولُ اللَّهِ ص: «أَرى رُؤيَاكُمْ قَدْ تَواطَأَتْ في السَّبْعِ الأَوَاخِرِ، فَمَنْ كَانَ مُتحَرِّيهَا، فَلْيَتَحرَّهَآ في السبْعِ الأَواخِرِ»» متُفقٌ عليهِ.
۱۱۹۰. «از ابن عمر بروایت شده است که گفت: چند مرد از اصحاب پیامبر صدر رؤیا دیدند و به آنها خبر داده شد که لیلهالقدر در هفت شب آخر است و پیامبر صفرمودند: «میبینم که رؤیای شما در مورد هفت شب آخر با هم موافقت دارد، پس هرکس جستجوکنندهی شب قدر است، در هفت شب آخر رمضان آن را بجوید»» [۳۶۷].
۱۱۹۱- «وعنْ عائِشَةَ ل، قَالَتْ: كانَ رسُولُ اللَّهِ صيُجاوِزُ في العَشْـرِ الأَوَاخِرِ مِنْ رمضَانَ، ويَقُول: «تحَرَّوْا لَيْلَةَ القَدْرِ في العشْرِ الأَوَاخِرِ مِنْ رَمَضانَ»» متفقٌ عليه.
۱۱۹۱. «از حضرت عایشه لروایت شده است که گفت: پیامبر صدر دههی آخر رمضان اعتکاف مینمود و میفرمود: «لیلةالقدر را در ده شب آخر رمضان جستجو کنید»» [۳۶۸].
۱۱۹۲- «وَعَنْها لأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صقَالَ: «تَحرّوْا لَيْلةَ القَدْرِ في الوتْـرِ من العَشْرِ الأَواخِرِ منْ رمَضَانَ»» رواهُ البخاريُّ.
۱۱۹۲. «از حضرت عایشه لروایت شده است که گفت: پیامبر صفرمودند: «لیلةالقدر را در شبهای فرد دههی آخر رمضان بجویید»» [۳۶۹].
۱۱۹۳- «وعَنْهَا ل، قَالَتْ: كَانَ رسُول اللَّهِ ص: «إِذا دَخَلَ العَشْرُ الأَوَاخِرُ مِنْ رمَضَانَ، أَحْيا اللَّيْلَ، وَأَيْقَظَ أَهْلَه، وجَدَّ وَشَدَّ المِئزرَ»» متفقٌ عليه.
۱۱۹۳. «از حضرت عایشه لروایت شده است که گفت: پیامبر صوقتی که دههی آخر ماه رمضان میشد، شب نمیخوابید (به عبادت احیا میکرد) و اهل خانه را بیدار میفرمود و در عبادت سخت میکوشید و ازار خود را محکم میبست (از معاشرت زنان دوری میجست و برای عبادت بیشتر، آستین همت بالا میزد)»» [۳۷۰].
۱۱۹۴- «وَعَنْهَا قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صيَجْتَهِدُ فِي رَمضانَ مَالا يَجْتَهِدُ في غَيْرِهِ، وفي العَشْرِ الأَوَاخِرِ منْه، مَالا يَجْتَهدُ في غَيْرِهِ»» رواهُ مسلمٌ.
۱۱۹۴. «از حضرت عایشه لروایت شده است که گفت: پیامبر صدر رمضان برای عبادت چنان میکوشید که در غیر آن چنان نمیکوشید و در دههی آخر رمضان، در عبادت کوششی میکرد که در غیر آن چنان نمیکرد» [۳۷۱].
۱۱۹۵- «وَعَنْهَا قَالَتْ: قُلْتُ: يا رَسُولَ اللَّهِ أَرَأَيْتَ إِن عَلِمْتُ أَيَّ لَيْلَةٍ لَيْلَةُ القَدْرِ ما أَقُولُ فيها؟ قَالَ: «قُولي: اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ العفْوَ فاعْفُ عنِّي»» رواهُ التِرْمذيُّ وقال: حديثٌ حسنٌ صحيحٌ.
۱۱۹۵. «از حضرت عایشه لروایت شده است که گفت: به پیامبر صگفتم: ای رسول خدا! اگر شب قدر برایم معلوم شد، بفرمایید در آن چه بگویم؟ فرمودند: «بگو: اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ العفْوَ فاعْفُ عنِّي: بارخدایا! تو بسیار عفو کنندهای و عفو و گذشت را دوست داری، پس مرا عفو کن و از من درگذر»» [۳۷۲].
[۳۶۶] متفق علیه است؛ [خ (۲۰۱۴)، م (۷۶۰)]. [۳۶۷] متفق علیه است؛ [خ (۲۰۱۵)، م (۱۱۶۵)]. [۳۶۸] متفق علیه است؛ [خ (۲۰۲۰)، م (۱۱۶۹)]. [۳۶۹] بخاری روایت کرده است؛ [(۲۰۱۷)]. [۳۷۰] متفق علیه است؛ [خ (۲۰۲۴)، م (۱۱۷۴)]. [این حدیث قبلاً هم به شماره ۹۹، آمده است]. [۳۷۱] مسلم روایت کرده است؛ [(۱۱۷۵)]. [۳۷۲] ترمذی [(۳۵۰۸)روایت کرده و گفته است: حدیث حسن صحیح است.