ریاض الصالحین در سخنان پیامبر امین - جلد دوم

فهرست کتاب

۱۹۶- باب تأكيد ركعتي سنَّةِ الصبح
باب تأکید دو رکعت سنت صبح

۱۹۶- باب تأكيد ركعتي سنَّةِ الصبح
باب تأکید دو رکعت سنت صبح

۱۱۰۰- «عن عائشةَ ل، أَنَّ النَّبِيَّ صكانَ لا يدَعُ أَرْبعاً قَبْلَ الظُّهْرِ، ورَكْعَتَيْنِ قبْلَ الغَدَاةِ» رواه البخاري.

۱۱۰۰. «از حضرت عایشه لروایت شده است که پیامبر صچهار رکعت قبل از ظهر و دو رکعت قبل از صبح را ترک نمی‌کرد» [۲۷۳].

۱۱۰۱- «وعنها، قالت: لَمْ يَكُنِ النَّبِيُّ صعَلَى شَيْءٍ مِنَ النَّوَافِلِ أشَدَّ تَعَاهُدَاً مِنهُ عَلَى رَكْعَتَي الفَجْر» متفقٌ عَلَيهِ.

۱۱۰۱. «از حضرت عایشه لروایت شده است که گفت: مواظبت پیامبر صبر هیچ سنت و نافله‌ای به شدت مواظبت ایشان بر دو رکعت نماز سنت قبل از صبح، نبود» [۲۷۴].

۱۱۰۲- «وَعنْها عَنِ النبي صقالَ: «رَكْعتا الفجْرِ خيْرٌ مِنَ الدُّنيا ومَا فِيها»» رواه مسلم.

وفي ورايةٍ: «لَهُمَا أَحب إِليَّ مِنَ الدُّنْيا جميعاً».

۱۱۰۲. «از حضرت عایشه لروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «دو رکعت نماز نافله‌‌ی صبح، از دنیا و هرچه در دنیاست، بهتر است»» [۲۷۵].

در روایتی دیگر آمده است: «دو رکعت نماز نافله‌ی صبح، نزد من، از تمام دنیا محبوب‌تر است».

۱۱۰۳- «وعنْ أَبي عبدِ اللَّهِ بِلالِ بنِ رَبَاحٍ س، مُؤَذِّنِ رسولِ اللَّهِ صأَ نَّهُ أَتَى رَسُولَ اللَّهِ صلِيُؤذِنَه بِصَلاةِ الغدَاةِ، فَشَغَلتْ عَائشَةُ بِلالاً بِأَمْرٍ سَأَلَتهُ عَنْهُ حَتى أَصبَحَ جِدًّا، فَقَامَ بِلالٌ فَآذنَهُ بِالصَّلاةِ، وتَابَعَ أَذَانَهُ، فَلَم يَخْرُجْ رَسُولُ اللَّهِ ص، فلما خَرَج صلَّى بِالنَّاسِ، فَأَخبَرهُ أَنَّ عائشَةَ شَغَلَتْهُ بِأَمْرٍ سَأَلَتْهُ عنْهُ حتى أَصبحَ جدًّا، وأَنَّهُ أَبطَأَ عَلَيهِ بالخُروجِ، فَقَال يَعْني النبي ص: «إِني كُنْتُ رَكَعْتُ ركعتي الفَجْرِ» فقالَ:يا رسول اللَّهِ إِنَّك أَصْبَحْتَ جِدًّا؟ فقالَ:«لوْ أَصبَحتُ أَكْثَرَ مـِما أَصبَحتُ، لرَكعْتُهُما، وأَحْسنْتُهُمَا وَأَجمَلْتُهُمَا»» رواه أَبو داود بإِسناد حسن.

۱۱۰۳. «از ابوعبدالله بلال بن رباح سمؤذن پیامبر صروایت شده است که گفت: او به خدمت پیامبر صآمد تا ایشان را به نماز صبح خبر دهد، حضرت عایشه لبلال را به کاری مشغول کرد و انجام آن را از او خواست تا این که (اول وقت گذشت) و هوا روشن و صبح شد، بلال به پا خواست و برای پیامبر صاذان گفت و اذانش را ادامه داد و برای مردم هم اذان گفت، ولی پیامبر صاز خانه خارج نشد و چون بیرون آمد، برای مردم نماز خواند و بلال (برای عذرخواهی از تأخیر خویش در اذان) به پیامبر صاطلاع دادکه حضرت عایشه لاو را به کاری مشغول کرده بود تا صبح شد و هوا به کلی روشن گردید و خود پیامبر صنیز خروج از خانه را به تأخیر انداخت، پیامبر صفرمودند: «من دو رکعت نماز فجر را ادا می‌نمودم»، بلال گفت: ای رسول خدا! شما کاملاً صبح کردید! صبح روشن بود، فرمودند: «اگر بیشتر از اکنون صبح و تأخیر می‌کردم، آن دو رکعت را می‌خواندم و نیکوتر و کامل‌تر و زیباتر می‌خواندم»» [۲۷۶].

[۲۷۳] بخاری روایت کرده است؛ [ (۱۱۸۲)]. [۲۷۴] مسلم روایت کرده است؛ [(۷۲۵)]. [۲۷۵] متفق علیه است؛ [خ (۶۲۷)، م (۷۲۹)]. [۲۷۶] ابوداود روایت کرده است؛ [ (۱۲۵۷)].