۲۱۸- باب الجود وفعل الـمعروف والإكثار من الخير في شهر رمضان والزيادة من ذلك في العشر الأواخر منه
باب بیان بخشش و کار نیک و افزودن بر حسنات در ماه رمضان و زیاد کردن اعمال خیر در دههی آخر رمضان
۱۲۲۲- «وعن ابنِ عباسٍ ب، قالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِ ص، أَجْوَدَ النَّاسِ، وَكَانَ أَجْوَدُ مَا يَكُونُ في رَمَضَانَ حِينَ يَلْقَاهُ جِبْرِيلُ، وَكَانَ جِبْرِيلُ يَلْقَاهُ في كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ رَمَضَانَ فَيُدَارِسُهُ القُرْآنَ، فَلَرَسُولُ اللهِ ص، حِينَ يَلْقَاهُ جِبْرِيلُ أَجْوَدُ بِالخَيْرِ مِنَ الرِّيحِ المُرْسَلَةِ» متفقٌ عليه.
۱۲۲۲. «از ابن عباس بروایت شده است که گفت: پیامبر صبخشندهترین مردم بود و در ماه رمضان موقعی که جبرئیل او را ملاقات میکرد، از سایر اوقات بخشندهتر میشد و جبرئیل در هر شب از شبهای رمضان، با او ملاقات میکرد و قرآن را با پیامبر صقرای همدیگر میخواندند و پیامبر صموقعی که جبرئیل با ایشان ملاقات مینمود، در بخشش و خیر، از باد روان، بخشندهتر بود» [۳۹۸].
۱۲۲۳- «وَعَنْ عَائِشَةَ لقَالَتْ: «كَانَ رَسُولُ اللهِ ص، إِذَا دَخَلَ العَشْرُ أَحْيَى اللَّيْلَ، وَأَيْقَظَ أَهْلَهُ، وَشَدَّ المِئْزَرَ»» متفقٌ عليه.
۱۲۲۳. «از حضرت عایشه لروایت شده است که گفت: پیامبر صوقتی که دههی آخر ماه رمضان میشد، شب نمیخوابید (به عبادت احیا میکرد) و اهل خانه را بیدار میفرمود و ازار خود را محکم میبست (از معاشرت زنان دوری میجست و برای عبادت بیشتر، آستین همت بالا میزد)» [۳۹۹].
[۳۹۸] متفق علیه است؛ [خ (۶)، م (۲۳۰۷)]. [۳۹۹] متفق علیه است؛ [خ (۲۰۲۴)، م (۱۱۷۴)]. [این حدیث با اندکی تفاوت، قبلاً هم به شمارههای ۹۹ و ۱۱۹۳، آمده است].