۲۶۶- باب تحریم سَبّ المسلم بغیر حقّ
باب تحریم ناسزاگویی به مسلمـان به ناحق
قال الله تعالی:
﴿وَٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ بِغَيۡرِ مَا ٱكۡتَسَبُواْ فَقَدِ ٱحۡتَمَلُواْ بُهۡتَٰنٗا وَإِثۡمٗا مُّبِينٗا٥٨﴾[الأحزاب: ۵۸].
«کسانی که مردان و زنان مؤمن را بدون این که کاری کرده و گناهی مرتکب شده باشند، آزار می‌‌دهند، مرتکب دروغی زشت و گناه آشکاری شده‌اند».
۱۵۵۹- «وعنِ ابنِ مَسعودٍ سقال: قال رسُولُ اللَّه ص: «سِباب المُسْلِمِ فُسوقٌ، وقِتَالُهُ كُفْرٌ»» متفقٌ عليه.
۱۵۵۹. «از ابن مسعود سروایت شده است که او از پیامبر صشنید که می‌فرمود: «ناسزاگویی و دشنام دادن به مسلمان، فسق و کشتن او کفر است»» [۷۵۲].
۱۵۶۰- «وعنْ أبي ذرٍّ سأنَّهُ سمِع رسُول اللَّه صيقولُ: «لا يَرمي رجُلٌ رَجُلاً بِالفِسْقِ أو الكُفْرِ، إلاَّ ارتدت عليهِ، إنْ لمْ يَكُن صاحِبُهُ كذلكَ»» رواه البخاريُّ.
۱۵۶۰. «از ابوذر سروایت شده است که گفت: از پیامبر صشنیدم که می‌فرمود: «هیچ مردی، مرد دیگر را به گناه یا کفر نسبت نمی‌دهد، جز این‌که آن نسبت‌ها به خود او برمی گر‌دند، اگر آن مرد چنان نباشد»» [۷۵۳].
۱۵۶۱- «وعنْ أبي هُرَيرةَ سأنَّ رسُولَ اللَّه صقالَ: «المُتَسابانِ مَا قَالا فَعَلى البَادِي مِنْهُما حتَّى يَعْتَدِي الـمظلُومُ»» رواه مسلم.
۱۵۶۱. «از ابوهریره سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «آن دو نفر که همدیگر را بد و دشنام می‌گویند، (گناه) آن بدی‌ها برای آغازکننده است تا وقتی که مظلوم (یعنی دومین نفر)، نیز دشنام می‌دهد و از حق خود تجاوز کند»» [۷۵۴].
۱۵۶۲- «وعنهُ قالَ: أُتيَ النبيُّ صبِرجُلٍ قَدْ شَرِب قالَ: «اضربُوهُ» قال أبو هُرَيْرَة: فَمِنَّا الضَّاربُ بِيدِهِ، والضَّاربُ بِنعْلِه، والضَّارِبُ بثوبهِ، فلَمَّا انصَرفَ، قال بعض القَوم: أخزاكَ اللَّه، قال: «لا تقُولُوا هذا، لا تُعِينُوا عليهِ الشَّيطَانَ»» رواه البخاري.
۱۵۶۲. «از ابوهریره سروایت شده است که گفت: شخصی را نزد پیامبر صآوردند که شراب خورده بود، پیامبر صفرمودند: «او را بزنید!» ابوهریره سمی‌گوید: بعضی از ما، با دست خود او را می‌زد، و بعضی با کفش خود و برخی با لباسش؛ وقتی رفت، یکی از حاضران گفت: خدا تو را خوار و رسوا کند! پیامبر صفرمودند: «چنین نگویید و شیطان را به ضرر او کمک نکنید»» [۷۵۵].
۱۵۶۳- «وعنْهُ قالَ: سمِعْتُ رسُول اللَّه صيَقُولُ: «من قَذَف ممْلُوكَهُ بِالزِّنا يُقامُ عليه الحَدُّ يومَ القِيامَةِ، إلاَّ أنْ يَكُونَ كما قالَ»» متفقٌ عليه.
۱۵۶۳. «از ابوهریره سروایت شده است که گفت: از پیامبر صشنیدم که می‌فرمود: «کسی که به برده و زیردست خود نسبت زنا دهد، روز قیامت حد شرعی درباره‌ی او اجرا می‌شود، مگر این‌که طرف همان‌گونه باشد که او گفته است»» [۷۵۶].
[۷۵۲] متفق علیه است؛ [خ (۶۰۴۴)، م (۶۴)]. [۷۵۳] بخاری روایت کرده است؛ [(۶۰۴۵)]. [۷۵۴] مسلم روایت کرده است؛ [(۲۵۸۷)]. [۷۵۵] بخاری روایت کرده است؛ [(۶۷۸۱)]. [این حدیث قبلاً هم به شماره‌ی ۲۴۳، آمده است]. [۷۵۶] متفق علیه است؛ [خ (۶۸۵۸)، م (۱۶۶۰)].