۳۳۳- باب كراهة قول: ما شاء الله وشاء فلان
باب کراهت گفتن آن‌چه خدا بخواهد و فلانی بخواهد
۱۷۴۵- «عنْ حُذَيْفَةَ بْنِ اليَمَانِ سعَنِ النَّبِيِّ صقالَ: «لا تَقُولوا: ماشاءَ اللَّه وشاءَ فُلانٌ، ولكِنْ قُولوا: مَا شَاءَ اللَّه، ثُمَّ شَاءَ فُلانٌ»» رواه أبو داود بإِسنادٍ صحيح.
۱۷۴۵. «از حذیفه بن یمان سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «نگویید: آن‌چه خدا بخواهد و فلانی بخواهد، بلکه بگویید آن‌چه خدا بخواهد و اراده کند و سپس فلانی بخواهد و اراده کند»» [۹۶۰]و [۹۶۱].
[۹۶۰] ابوداود [(۴۹۸۰)] به اسناد صحیح روایت کرده است. [۹۶۱] [منظور آن است که نباید بدون وجود فاصله و تفاوت، فعلی را همزمان، هم به خدا و هم به مخلوق او نسبت داد، بلکه باید فاصله انداخت و تفاوت گذاشت ـ ویراستاران].