۲۶۳- باب النهي عن الـمسافرة بالـمصحف إلى بلاد الكفّار إذا خيف وقوعه بأيدي العدوّ
باب نهی از مسافرت با قرآن به شهر کافران هرگاه خوف افتادنش به دست دشمن باشد
۱۷۹۴- «عَنْ ابْنِ عُمَرَ بقَالَ: «نَهَى رَسُولُ اللَّه صأنْ يُسَافَرَ بالقرآن إلَى أرْضِ الْعَدُوِّ»» متفقٌ عليه.
۱۷۹۴. «از ابن عمر بروایت شده است که گفت: پیامبر صاز همراه بردن قرآن در سفر به سرزمین دشمن، نهی فرمودند» [۱۰۱۶].
[۱۰۱۶] متفق علیه است؛ [خ (۲۹۹۰)، م (۱۸۶۹)].