۳۳۵- باب تحريم امتناع الـمرأة من فراش زوجها إذا دعاها ولم يكن لـها عذر شرعي
باب تحریم خودداری کردن زن از خوابیدن با شوهرش هرگاه مرد او را صدا کند و وی عذر شرعی نداشته باشد
۱۷۴۹- «عَنْ أَبي هُريْرةَ سقَالَ: قَالَ رَسولُ اللَّهِ ص: «إِذا دَعَا الرَّجُلُ امْرَأَتَهُ إِلى فِراشِهِ فأَبَتْ، فَباتَ غَضْبانَ علَيْهَا، لَعَنَتْهَا المَلائِكَةُ حتى تُصْبِح»» متفقٌ عليه.
وفي رواية: حَتَّى «تَرْجِع».
۱۷۴۹. «از ابوهریره سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هرگاه مرد،زنش را به بستر فرا خواند و زن امتناع کند و مرد، شب را در حال خشم و نارضایتی از او سپری کند، فرشتگان تا هنگام صبح، او را لعنت می‌کنند»» [۹۶۵].
در روایتی آمده است: «تا وقتی که (به بستر شوهرش) برمی‌گردد».
[۹۶۵] متفق علیه است؛ [خ (۳۲۳۷)، م (۱۴۳۶)]. [این حدیث قبلاً هم به شماره‌ی ۲۸۱، آمده است].