۲۴۵- باب ذكر الله تعالى قائمـاً وقاعداً ومضطجعاً ومحدثاً وجُنباً وحائضاً إلا القرآن فلا يحل لجنب ولا حائض
باب ذکر خدا در حال ایستادن، نشستن، دراز کشیدن، بدون وضو و در حال جنابت و حیض جز تلاوت قرآن که برای جنب و حایض حلال نیست
قال الله تعالی:
﴿إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ١٩٠ ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ﴾[آل عمران: ۱۹۰-۱۹۱].
«در آفرینش آسمان‌ها و زمین و گردش شب و روز نشانه‌هایی برای خردمندان است؛ کسانی که خدا را ایستاده و نشسته و افتاده بر پهلوهایشان یاد می‌کنند».
۱۴۴۴- «وعنْ عائشة لقَالَت: كانَ رسُولُ اللَّهِ صيذكُرُ اللَّه تَعالى على كُلِّ أَحيانِهِ» رواه مسلم.
۱۴۴۴. «از حضرت عایشه سروایت شده است که گفت: پیامبر صدر تمام حالاتش خدا را یاد می‌کرد»» [۶۲۴].
۱۴۴۵- «وعن ابن عبَّاسٍ بعن النَّبِيِّ صقال: «لو أَنَّ أَحَدكُمْ إِذا أَتَى أَهلَهُ قالَ:بِسْمِ اللَّهِ اللَّهُمَّ جَنِّبْنَا الشَّيطَانَ وَجنِّبِ الشَّيطانَ مارزَقْتَنَا،فَقُضِي بيْنهُما ولَدٌ،م يضُرّهُ»» متفقٌ عليه.
۱۴۴۵. «از ابن عباس بروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هرگاه یکی از شما خواست نزد همسرش برود و با او نزدیکی کند، اگر بگوید: «بِسْمِ اللَّهِ اللَّهُمَّ جَنِّبْنَا الشَّیطَانَ وَجنِّبِ الشَّیطانَ مارزَقْتَنَا: بار خدایا! ما را از شر شیطان دور نگه دار و شیطان را از آن‌چه رزق ما کرده‌ای، دور کن! اگر فرزندی برای ایشان در آن عمل مقدر شد، هیچ شیطانی به او ضرری نمی‌رساند»» [۶۲۵].
[۶۲۴] مسلم روایت کرده است؛ [(۳۷۳)]. [۶۲۵] متفق علیه است؛ [خ (۳۲۷۱)، م (۱۴۳۴)].