۳۰۵- باب تحريم تصوير الحيوان في بسَاط أو حجر أو ثوب أو درهم أو مخدَّة أو دينار أو وسادة وغير ذلك وتحريم اتخاذ الصورة في حائط وستر وعمـامة وثوب ونحوها والأمر بإتلاف الصور
باب تحریم تصویر حیوان در فرش، سنگ، لباس، سکه، پول، بالش و یا غیر آنها و تحریم به کار بردن تصویر بر دیوار، پرده، دستار، لباس و مانند آنها و امر به از بین بردن چنین تصویرهایی
۱۶۷۸- «عَن ابْنِ عُمَرَ بأنَّ رَسُولَ اللَّهِ صقَالَ: «إنَّ الَّذِين يَصْنَعونَ هذِهِ الصُّورَ يُعَذَّبُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، يُقَالُ لهُمْ: أحْيُوا مَا خَلَقْتُمْ»» متفقٌ عليه.
۱۶۷۸. «از ابن عمر بروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «کسانی که این تصاویر را میسازند، روز قیامت شکنجه میشوند و به ایشان گفته میشود: آنچه را ساختهاید، زنده کنید!»» [۸۸۸].
۱۶۷۹- «وعَنْ عَائِشَةَ لقَالَتْ: قَدِمَ رَسُولُ اللَّهِ صمِنْ سَفَرٍ وَقَدْ سَتَرْتُ سَهْوَةً لي بِقِرَامٍ فيهِ تماثيلُ، فَلَمَّا رَآهُ رسُولُ اللَّه صتَلوَّنَ وجْهُه وقَالَ: يا عَائِشَةُ أشدُّ الناسِ عَذاباً عِنْدَ اللَّه يَوْم الْقِيامةِ الَّذِينَ يُضَاهُون بخَلْقِ اللَّه،» قَالَتْ: فَقَطَعْنَاهُ، فَجَعَلنا مِنْهُ وِسادةً أوْ وِسادَتَيْن» متفقٌ عليه.
«القِرَامُ» بكسْرِ القَافِ، هُوَ: السِّتْرُ. «وَالسَّهْوةُ» بِفَتْحِ السِّين المُهْمَلَةِ وَهِيَ: الصُّفَّةُ تكون بَيْنَ يَدي الْبيْتِ، وقَيلَ: هِيَ الطَّاقُ النَّافِذُ في الحَائِطِ.
۱۶۷۹. «از حضرت عایشه بروایت شده است که گفت: پیامبر صاز سفری برگشتند در حالی که من یک طاقچهی منزلم را با پردهای نازک که مصور به صورتهایی بود، پوشانده بودم پیامبر صهنگامی که آن را دید، رنگ صورتش تغییر کرد و فرمودند: «ای عایشه! شدیدترین عذاب را نزد خداوند در روز قیامت، کسانی دارند که به آفرینش خداوند تشبه میجویند (یعنی جانداران را ترسیم میکنند یا از روی آنها مجسمه میسازند)». حضرت عایشه لفرمودند: آن را بریدیم و از آن یک یا دو بالش کوچک ساختیم» [۸۸۹].
۱۶۸۰- «وَعَن ابْنِ عَبَّاسٍ بقَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّه صيَقُولُ: «كُلُّ مُصَوِّرٍ في النَّارِ يُجْعَلُ لَهُ بِكُلِّ صُورَةٍ صَوَّرَهَا نَفْسٌ فَيُعَذِّبُهُ في جهَنَّم» قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ: فَإنْ كُنْتَ لا بُدَّ فَاعٍِلاً، فَاصْنَعِ الشَّجَرَ وَما لا رُوح فِيهِ» متفقٌ عليه.
۱۶۸۰. «از ابن عباس بروایت شده است که گفت: از پیامبر صشنیدم که میفرمود: «هر نقاشی در آتش است و در برابر هر جانوری که صورت آن را کشیده است، نفسی قرار داده میشود و او را در جهنم تعذیب میکنند»؛ ابن عباس میگوید: اگر ناگزیر هستی که این کار را انجام دهی، پس تصویر درخت و یا هر موجود بیجانی را رسم کن» [۸۹۰].
۱۶۸۱- «وَعَنْهُ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّه صيَقُولُ:«مَنْ صَوَّرَ صُورة في الدُّنْيَا، كُلِّفَ أنْ يَنْفُخَ فيها الرُّوحَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَيْسَ بِنَافخٍ»» متفقٌ عليه.
۱۶۸۱. «از ابن عباس بروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «هرکس صورت انسان یا حیوان را نقاشی کند، در روز قیامت عذاب داده و مکلف میشود که روح در آن بدمد و هرگز نمیتواند در آن بدمد»» [۸۹۱].
۱۶۸۲- «وعَن ابن مَسْعُودٍ سقَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّه صيَقُولُ: «إنَّ أشَدَّ النَّاسِ عَذَاباً يَوْمَ الْقِيَامَةِ المُصَوِّرُونَ»» متفقٌ عليه.
۱۶۸۲. «از ابن مسعود سروایت شده است که گفت: از پیامبر صشنیدم که میفرمود: «دارای سختترین عذاب در روز قیامت، کسانی هستند که تصویر رسم میکنند»» [۸۹۲].
۱۶۸۳- «وَعَنْ أبي هُرَيْرَة سقَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّه صيَقُولُ: «قَالَ اللَّه تَعَالى: ومَنْ أظْلَمُ مِمَّنْ ذهَب يَخْلُقُ كَخَلْقِى، فَلْيَخْلُقُوا ذَرَّةً أوْ لِيَخْلُقُوا حَبَّةً، أوْ لِيَخْلُقُوا شَعِيرَةً»» متفقٌ عليه.
۱۶۸۳. «از ابوهریره سروایت شده است که گفت: از پیامبر صشنیدم که میفرمود: «خداوند متعال میفرماید: چه کسی ستمکارتر و (تاریک روانتر) است از آن که میرود و مانند مخلوق من را میآفریند؟ چنین کسانی (اگر راست میگویند که میتوانند چیزی بیافرینند، پس بیایند) یک ذره خلق کنند، یک دانه بیافرینند یا یک دانه جو به وجود بیاورند!»» [۸۹۳].
۱۶۸۴- «وَعَنْ أبي طَلْحَةَ سأنَّ رَسُولَ اللَّهِ صقَال: «لا تَدْخُلُ المَلائِكَةُ بَيْتاً فِيهٍِ كَلْبٌ وَلا صُورَةٌ»» متفقٌ عليه.
۱۶۸۴. «از ابوطلحه سروایت شده است که پیامبر صفرمودند: «فرشتگان داخل خانهای نمیشوند که در آن سگ یا تصویری باشد»» [۸۹۴].
۱۶۸۵- «وعن ابن عُمرَ بقالَ: وَعَدَ رَسُولَ اللَّهِ صجِبْرِيلُ أنْ يأتِيَهُ، فَرَاثَ عَليْهِ حتَّى اشْتَدَّ عَلى رَسُول اللَّه ص، فَخَرَجَ فَلَقِيهُ جبْرِيلٌ فَشَكَا إلَيْهِ. فقَالَ: إنَّا لا نَدْخُلُ بيْتاً فيهِ كَلْبٌ وَلا صُورَةٌ» رواه البخاري.
«رَاثَ»: أبْطأَ، وهو بالثاءِ الـمثلثةِ.
۱۶۸۵. «از ابن عمر بروایت شده است که گفت: جبرئیل به پیامبر صوعده داد که نزد او بیاید، ولی تأخیر کرد و پیامبر صنگران شد و از خانه بیرون رفت، در بیرون، جبرئیل با او ملاقات کرد، پیامبر صاز درنگ کردن و تأخیر او شکایت کرد، جبرئیل گفت: ما (فرشتگان) داخل خانهای نمیشویم که در آن سگ یا تصویر باشد» [۸۹۵].
۱۶۸۶- «وَعَنْ عَائِشَةَ لقَالَتْ: وَاعَدَ رَسُولَ اللًه صجبْرِيلُ ÷في سَاعَةٍ أنْ يأتِيَهُ، فَجَاءَتْ تِلْكَ السَّاعةُ ولم يأتِهِ، قَالَتْ: وَكَانَ بيَدِهِ عصاً، فَطَرَحَهَا مِنْ يَدِهِ وَهُوَ يَقُولُ: «مَا يُخْلِفُ اللَّه وَعَدَهُ وَلا رُسُلُهُ» ثُمَّ الْتَفَتَ، فَإذا جِرْوُ كَلْبٍ تحْتَ سَريره. فَقالَ: «مَتَى دَخَلَ هذا الْكَلْبُ؟» فَقُلْتُ: وَاللَّه مَا دَرَيْتُ بِهِ، فأمر به فَأُخْرِجَ، فَجَاءَهُ جبْرِيلُ ÷: فَقَال رَسُولُ اللَّه ص: «وَعَدْتَنى، فَجَلَسْتُ لكَ ولَم تَأتِنى» فقالَ: مَنَعنى الْكلْبُ الذى كَانَ في بيْتِكَ و إنَّا لا نَدْخُلُ بَيْتًا فِيهِ كَلْبٌ وَلا صورَةٌ»» رواه مسلم.
۱۶۸۶. «از حضرت عایشه سروایت شده است که گفت: جبرئیل ÷به پیامبر صوعده داد که در ساعتی معین به خدمت او بیاید، آن ساعت فرا رسید، اما جبرئیل نیامد، حضرت عایشه لمیگوید: در دست پیامبر صعصایی بود، آن را از دستش انداخت و فرمودند: «خدا و فرستادگان او وعدهی خلاف نمیدهند!» وقتی رو برگرداند، متوجه تولد سگی در زیر تخت خود شد، فرمودند: «این سگ کی داخل خانه شده است؟» گفتم: به خدا سوگند، متوجه آن نشدهام، بعد دستور داد که آن را خارج نمودند، سپس جبرئیل ÷نزد او آمد، پیامبر ص(به وی) فرمودند: «به من وعده دادی و در آن ساعات منتظرت نشستم و نیامدی؟» جبرئیل ÷گفت: سگی که در خانهی تو بود، مانع من شد، زیرا ما (فرشتگان) به خانهای که سگ یا تصویر در آن باشد، وارد نمیشویم» [۸۹۶].
۱۶۸۷- «وعَنْ أبي التيَّاحِ حَيَّانَ بنِ حُصَينٍ قَالَ: قال لي عَليُّ بن أبي طَالِبٍ س: ألا أبَعَثُكَ عَلى ما بَعَثَني عَلَيْهِ رَسُولُ اللَّه ص؟ أنْ لا تَدَعَ صُورَةً إلاَّ طَمسْتَهَا، ولا قَبْراٍ مُشْرِفاً إلاَّ سَوَّيْتَهُ» رواه مسْلِمٌ.
۱۶۸۷. «از ابی الهیاج حیان بن حصین سروایت شده است که گفت: حضرت علی بن ابیطالب سبه من گفت: تو را میفرستم برای (انجام دادن) آنچه که پیامبر صمرا برای انجام آن فرستاد و بدان امر کرد (و فرمود): هر تصویر (و مجسمهای) را نابود کن و هر قبری را که مرتفع و بلند ساخته شده است، با زمین صاف و یکسان کن» [۸۹۷].
[۸۸۸] متفق علیه است؛ [خ (۵۹۵۴)، م (۲۱۰۶)]. [این حدیث قبلاً هم به شمارهی ۶۵۰، آمده است]. [۸۸۹] متفق علیه است؛ [خ (۵۷۵۳)، م (۲۲۲۵)]. [۸۹۰] متفق علیه است؛ [خ (۲۲۲۵)، م (۲۱۱۰)]. [۸۹۱] متفق علیه است؛ [خ (۵۹۶۳)، م (۲۱۱۰)]. [روایت کامل این حدیث قبلاً به شمارهی ۱۵۴۴، گذشت]. [۸۹۲] متفق علیه است؛ [خ (۵۹۵۰)، م (۲۱۰۹)]. [۸۹۳] متفق علیه است؛ [خ (۵۹۵۳)، م (۲۱۱۱)]. [۸۹۴] متفق علیه است؛ [خ (۵۹۵۸)، م (۲۱۰۶)]. [۸۹۵] بخاری روایت کرده است؛ [(۵۹۶۰)]. [۸۹۶] مسلم روایت کرده است؛ [(۵۹۶۰)]. [۸۹۷] مسلم روایت کرده است؛ [(۹۶۹)].